Ποιητική επιδρομή θα μπορούσαν να ονομαστούν οι τρεις δράσεις του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1997 που έγιναν τότε σε χωριά της μακεδονικής ενδοχώρας.

Ένα από αυτά ήταν η «Ξεχασμένη», από όπου επιστρέφαμε το βράδυ που τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης.

Σε ένα «καφενειοειδές κάτι» σ’ αυτό το χωριό, διότι ψιλόβρεχε, διαβάσαμε ποιήματα ο ένας στον άλλο και σε όσους περίεργους πλησίασαν. Μετά, κάποιος τοπικός άρχων μας πρόσφερε κοψίδια και κρασί.

Έτσι εξηγείται το πλατύ, συνωμοτικό χαμόγελο κι ο έντυπος ισχυρισμός μας με τον Μίμη Σουλιώτη, ότι «Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ». Μάλλον τα παϊδάκια και τη γαρδούμπα εννοούσαμε. Θολά θυμούμαι κι ένα ταψί να περιφέρεται με κάτι εκλεκτότερο, που προκάλεσε τα πιρούνια όλων.

Ξέχασα όμως, τι ήταν. Από την Ξεχασμένη επιστρέφαμε. Πόσα να θυμάμαι; Μόνο ο Μίμης είναι αξέχαστος. Κι είναι ένας από τους σημαντικότερους ποιητές και μελετητές της ποίησής μας.