Η ποιητική συλλογή Εδώδιμα-Αποικιακά (Λέσχη Φίλων Εικοστού Αιώνα, 2008) του Έζρα Χάιντς κυκλοφόρησε μετά θάνατον. Στο κύκνειό του αυτό άσμα, το ύφος που χαρακτήριζε την ποίησή του είναι μεστό και καθηλωτικό. Ρωμαλέοι στίχοι, χιούμορ που ξορκίζει τον θάνατο και την ανυπαρξία· υποβλητικός ρυθμός.
Κάπου ανάμεσα στο άγχος της πρωτοτυπίας και τη συνειδητή επανάληψη της κοινοτοπίας, η ποίηση του Έζρα Χάιντς τολμά να συνδυάσει το παραδοσιακό με το καινούργιο, τις συντηρητικές φόρμες με απρόσμενο και αυθόρμητο πρωτογενές ποιητικό υλικό, σε μια σύνθεση-συνισταμένη αντικρουόμενων μα τελικά συμφιλιωμένων ποιητικών συνιστωσών. Τολμηρή πένα, που συνδυάζει το χιούμορ με τη λοξή ματιά του Ποιητή, που δεν φοβάται μήπως παρεξηγηθεί η ποίησή του για κακό αστείο. Γιατί, άλλωστε, τι είναι η ίδια η ζωή, αν όχι κακογραμμένη φάρσα, αγαπητέ αναγνώστη;
Αν και βρισκόταν κοντά στο τέλος της ζωής του, ο Έζρα Χάιντς σε αυτή την ποιητική συλλογή –που δεν πρόλαβε να δει τυπωμένη όσο ζούσε– για μια ακόμα φορά είχε πιάσει το zeitgeist απ’ τ’ αρχίδια.

Αναστάσιος Σκοπελίτης

Βιογραφικό

Ο Έζρα Χάιντς πέθανε το 2005. Πίσω του άφησε ένα μπαούλο γεμάτο με χειρόγραφα και δισκέτες. Η Λέσχη Φίλων Εικοστού Αιώνα ξεκίνησε το δύσκολο έργο της έκδοσης του –σχεδόν στο σύνολό του– ανέκδοτου και αθησαύριστου έργου του ακάματου αυτού εργάτη των Τεχνών. Δύσκολο, κυρίως γιατί δεν βρίσκει PC με υποδοχή για δισκέτες. Διάφορα έργα του Έζρα Χάιντς είναι: Εδώδιμα-Αποικιακά: ποίηση για progressive τύπους, Από τη διαχείριση: ποίηση αστικού τύπου, Die kleine wurst: ένα γερμανικό παραμύθι, Nevermind the pollocks ή ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός κι εγώ, Γη 1999: το χαμένο επεισόδιο κ.ά.

Ανθολόγηση από την ποιητική συλλογή

ΑΤΙΤΛΟ 1

Αν είναι η αγάπη σύννεφο
Και η βροχή ιδρώτας
Τότε, ο ήλιος
Ο ήλιος τι είναι;
Τι είναι ο ήλιος;
Τι είναι ο ήλιος γαμώτο.
Θα μου πει
κανείς

ΑΤΙΤΛΟ 2

Οργιώδεις ορδές ορκωτών και ώριμων βαρβάρων ωρύονται, οργισμένα ορέγονται Όρη ωραία ορφικά και οργιαστικά
Ω, ορατά του Ωριγένη οράματα
Οριοθετείτε οριστικά ορνιθώνες κι οροπέδια

ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΝ

Ανάψτε τις φωτιές!
Λαδώστε τις σούβλες!
Τι βάλσαμο για τον Βάκχο μια βαλπούργεια νύχτα!

ΑΤΙΤΛΟ 3

Φοβάμαι τα «όχι» σου
Πιο πολύ απ’ τα «ναι» σου