Το 1955, ενώ έχανε το φως του και δεν θα μπορούσε πια να διαβάσει, ο Μπόρχες τοποθετήθηκε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Αργεντινή. Στο κέντρο εννιακοσίων χιλιάδων τόμων σε διάφορες γλώσσες, έχει πει, μετά βίας διέκρινε τις σελίδες των τίτλων και τις ράχες τους – αυτός που πάντοτε φανταζόταν τον Παράδεισο ως ένα είδος βιβλιοθήκης. Όταν έπειτα από πολλά χρόνια βρέθηκε στη Νέα Υόρκη, ζήτησε να πάνε στο Βιβλιοπωλείο Στραντ, όπου ο αριθμός καινούργιων, μεταχειρισμένων και σπάνιων βιβλίων ξεπέρασε τα 2,5 εκατομμύρια τη δεκαετία του 1990.
Στο υπόγειο του βιβλιοπωλείου, με σλόγκαν «18 μίλια βιβλία», εργαζόταν ο Μπερτ Μπρίτον, που ζητούσε από συγγραφείς που συναντούσε να του χαρίσουν μια αυτοπροσωπογραφία που θα σχεδίαζαν σε ένα κομμάτι χαρτί επιτόπου. Ο Μπόρχες χρησιμοποίησε ένα δάχτυλο να κατευθύνει την πένα που κρατούσε με το άλλο χέρι (και υπέγραψε πάνω δεξιά). Μετά ανέβηκαν στον κυρίως όροφο, όπου στάθηκε και φαινόταν να ακούει τον χώρο, τα ράφια και τα βιβλία, πριν πει «Έχετε όσα βιβλία έχουμε και στην εθνική μας βιβλιοθήκη».

(Πηγή: Οpen Culture)

Αντιστρέφοντας το σχέδιο, το αποτέλεσμα θυμίζει περισσότερο την προσωπογραφία του: