Τούτος ο Μάρτιος ξεψυχά καθώς πουλιού φτερούγα
στο τελευταίο άνοιγμα, στο ύστερό της τρέμισμα,
μετά τον πυροβολισμό. Στον λάρυγγά του άκουγα
το αίμα, το αίμα να ξεσπά και της ψυχής το γκρέμισμα.

                *

Φίλιππε Τιμοφέγιεβιτς Γερμάς! Δεν χόρτασες ακόμα
να τριγυρίζεις, όφις σερπετός στα μέρη του θανάτου
στου ΓκόσΚινό τους διαδρόμους, στο Υπουργείο, στο κόμμα;
Μα πώς να σβήσεις τις εικόνες μου — «είναι κι αυτά δικά του»,

                        *

Σαλπίζει από παντού —κλείνεις τ’ αυτιά σου;— του ανέμου ο ήχος.
Περαστικά σου εύχομαι από την χώρα της αγάπης.
Το δάκρυ μου εδώ έχει φως, ολόχαρος ο στίχος
Μα η μουλωχτή σου ζήση άοσμος θάνατος, σκότος κι απάτη.

                        *

Κοιμάμαι σε τάφο υδατόφεγγο, δροσιά και μονοπάτι.

Σημείωση: Ο Φίλιπππος Τιμοφέγιεβιτς Γερμάς, υπήρξε για δεκαετίες Υπουργός Κινηματογραφίας στην Σοβιετική Ένωση, πολιτικός προϊστάμενος του περίφημου ΓκόσΚινό. Ασήμαντος σκηνοθέτης, «παράγων» όμως των κινηματογραφικών πραγμάτων, ταλαιπωρούσε τον Ταρκόφσκι μέχρι το τέλος της ζωής του. Απαξίωνε και συκοφαντούσε τις ταινίες του. Προέβαλε κάθε είδους δυσκολία στην διακίνησή τους. Μετά την αυτοεξορία του Ταρκόφσκι (από τις 10 Ιουλίου του 1984), δεν επέτρεπε στην γυναίκα και τον γιό του να βγουν από τη Σοβιετική Ένωση για να τον συναντήσουν. Ο Γερμάς πρωταγωνιστούσε στην υπονόμευση κάθε βραβεύσεως τού Ταρκόφσκι, τόσο στη Σοβιετική Ένωση όσο και –κυρίως– στην Ευρώπη. (Πρβλ. Δ. Κοσμόπουλος, Ανάστασις του Ανδρέα Ταρκόφσκι, εκδ. Ερατώ, 2008, ³2022).