—————————————————————————————————————————————

Είχα βγάλει τον σκύλο μου βόλτα,
όταν ξαφνικά έξω από το Ζάππειο
με σταμάτησε ένας νεαρός με πολιτικά.

«Είστε ο κ. Βενιέρης;» είπε.
«Ναι», είπα.
«Σας μεταφέρω ένα μήνυμα από τον Υπουργό Πολιτισμού», είπε.
«Είστε σίγουρος ότι μιλάτε στο σωστό πρόσωπο;» είπα.
«Απολύτως», είπε.
«Και ποιο είναι το μήνυμα;» είπα.
«Οι επόμενες μέρες είναι πολύ κρίσιμες», είπε.
«Αν κάποιοι σας ρωτήσουν τι συμβαίνει με την ποίηση,
εσείς με σταθερή φωνή θ’ απαντάτε: ‘ζει και βασιλεύει’».
«Γιατί να ρωτήσουν εμένα;
Και τι ακριβώς συμβαίνει με την ποίηση;» είπα.
«Μια παραχριστιανική οργάνωση , οι ‘Πλατωνιστές της Αποκάλυψης’,
διαδίδουν ότι η ποίηση έχει πεθάνει», είπε.
«Πλατωνιστές της Αποκάλυψης;» είπα.
«Ναι», είπε.
«Και γιατί διαδίδουν τέτοια ψεύδη;» είπα.
«Γιατί, όπως ο Πλάτωνας, θεωρούν τους ποιητές απατεώνες», είπε.
«Με τις λέξεις τους εκμαυλίζουν τον κόσμο,
και επιπλέον τον απομακρύνουν από τον Λόγο του Θεού.
Μόνο ο Ιωάννης έγραψε αληθινή ποίηση».
«Γιατί μόνο αυτός;» είπα.
«Επειδή του την υπαγόρευσε Εκείνος», είπε.
«Μα εγώ δεν γράφω ποίηση», είπα.
«Το μόνο ποίημα που ξέρω
είναι οι δύο πρώτες στροφές του Εθνικού Ύμνου».
«Δεν έχει σημασία», είπε. «Μοιάζετε με ποιητή».
«Και με τι μοιάζει ένας ποιητής;» είπα.
«Με σας», είπε.
Χωρίς να πει άλλη κουβέντα, μου έσφιξε το χέρι και έφυγε.

Έμεινα για λίγα λεπτά ακίνητος.
Η συζήτηση μ’ αυτόν τον άγνωστο με είχε ταράξει.
Όλες τις επόμενες μέρες δηλαδή θα πρέπει να βρίσκομαι σε επιφυλακή;
Αποφάσισα να πάω να καθίσω στην «Αίγλη».
Έπρεπε να σκεφτώ τις επόμενες κινήσεις μου.
Ίσως το πιο σωστό θα ήταν
να φύγω για ένα διάστημα από την χώρα.
Στο Ρεσίφε ή στην Κουάλα Λουμπούρ θα περνούσα απαρατήρητος.

«Τι θα πάρετε;» με ρώτησε το γκαρσόνι.
«Μια πορτοκαλάδα», είπα.
«Να σας ρωτήσω κάτι;»
«Ασφαλώς», είπε.
«Αν σας έλεγα ότι είμαι ποιητής θα με πιστεύατε;» είπα.
«Όχι», είπε.
«Γιατί;» είπα.
«Επειδή δεν συμπεριφέρεστε ως ποιητής», είπε.
«Και πως συμπεριφέρεται ένας ποιητής;» είπα.
«Όχι όπως εσείς», είπε.
«Εξάλλου ξέρω ποιος είστε».
«Ποιος;» είπα.
«Ο αρχηγός των ‘Πλατωνιστών της Αποκάλυψης’», είπε.
«Πώς το καταλάβατε;» είπα.
«Μόνο εκείνος θα έκανε μια τέτοια παραπλανητική ερώτηση», είπε.

«Πώς την πίνετε, με ανθρακικό ή χωρίς;»