[ ΟΙ ΔΡΑΣΤΕΣ ]

Άρις Γεωργίου: St Dominic’s Preview (Το γνωστό hit του Van Morrison): {γραμμές / μελάνη}
———————————
Γιώργος Χ. Παπαδόπουλος: Αντωνυμίες του ορατού {λέξεις / ερωτηματικά}
——————————
Σάκης Σερέφας: U. {ραψωδίες}
——————————

Αντωνυμίες του ορατού

ΦΥΣΙΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ

Με το τέλος της εγκύκλιας εκπαίδευσης,
η κόρη μετέωρη δρασκελίζει ανάσκελα
τη φυματική γραμματεία των σοφών γερόντων,
επινοεί ξανά όλη τη μη διδαχθείσα ύλη
και αγιάζεται εκστρατεύοντας
υπέρ των επόμενων γενεών.

—————————————

U.

Επιτέλους, λίγο γυμνό.
Από την αρχή την περίμενα αυτήν την ευκαιρία.
Δυο γυμνά στήθη.
Μιαμ μιαμ.
Θα τα περιγράψω τώρα.
Όχι επειδή είμαι κάνας πεινάλας.
Έτσι κι αλλιώς, εγώ ο Πλάστης δεν τα έπλασα κι αυτά;
Αρχή της περιγραφής:
Θηλές παχιές. Βαθιά ερυθροκάστανες.
Εγώ μπορώ να το δω το χρώμα τους, εσείς όχι. Εσείς, ασπρόμαυρα.
Τέλος της περιγραφής.
Φουσκωμένοι μεστοί μαστοί, κλπ., όλα είναι σε κοινή θέα, όπως συνηθίζετε να λέτε, άρα τι να πω.
Όμως υπάρχουν και τα αθέατα.
Αυτά τα αθέατα, τα εκτός πλάνου, είναι που το κάνουν τόσο σημαντικό αυτό το γυμνό, που τόσο το περίμενα.

Ερώτηση:
Αν αυτή είναι η γυμνή Καλυψώ, πού είναι ο Οδυσσέας της;
Αν αυτή είναι η Μαντάμ Μποβαρύ, πού κρύβεται ο Ροδόλφος της;
Αν αυτή είναι η Άννα Καρένινα, που λουφάζει ο κόμης Βρόνσκι της;

Απάντηση:
Εκτός πλάνου είναι όλοι τους:
Ο ντελιβεράς πάνω στο μηχανάκι, ο άγνωστος στο ασανσέρ, ο ένας στην ουρά του ταμείου στο σούπερ μάρκετ.
Περιπλανιούνται τώρα σε άλλες ιστορίες.

Ρίξτε μια ματιά ολόγυρα.

Αντωνυμίες του ορατού

ΟΥΡΙΕΣ ΗΤΤΕΣ

Μερικούς πνιγμούς αργότερα,
νεκροί ανασταίνονται,
καθισμένοι εξεγείρονται,
επί κεφαλής διασωληνώνονται,
και η Ζωή ξανα-πλέει αντίθετα.

—————————————

U.

Για μένα, τον Πλάστη των ιστοριών, όλοι σας είστε σαν μια σειρά από δωμάτια. Κάθε δωμάτιο κι από μια
ιστορία. Στην αρχή, μπαίνεις με περιέργεια στο κάθε δωμάτιο. Μια λάμπα εδώ, μια τηλεόραση εκεί. Μετά
από λίγο, η αίσθηση του καινούργιου χάνεται. Κι ακολουθεί ο τρόμος. Ακούω μέσα μου φωνές κι είναι
αυτός ο τρόμος που μου μιλάει. Μου λέει πως ήρθε η ώρα να καταστρέψω την ιστορία. Ώρα να την κάνω.
Να πάω κάπου άλλου, σε άλλη ιστορία. Κι εκεί οι άνθρωποι θα είστε οι ίδιοι. Ίσως χρησιμοποιείτε
διαφορετικό ψυγείο ή άλλο κινητό. Οπότε πρέπει πάλι να ξεκινήσω την περιπλάνηση.

Αυτός ο νόστος δεν έχει τελειωμό.

Ξέρω, μου βγήκε λίγο μελό αυτή η φράση με τον νόστο μου, μα βαριέμαι να σκεφτώ κάποια που μπορεί
να σας αρέσει περισσότερο. Άλλωστε, εγώ δεν σκέφτομαι.
Είμαι η Σκέψη.
Οπότε, σκεφτείτε μονάχοι σας μια ιστορία για κάποιον.

Μόνο για μένα δεν σκέφτεται κανείς σας μια ιστορία.
Μονάχα ρόλους έχετε επινοήσει για μένα.
Ο Υπέρτατος και τα παρόμοια.
Δεν το ξέρετε ότι υπάρχουμε μόνο μέσα από τις
ιστορίες των άλλων για εμάς;

Κανείς δεν μπορεί να είναι ο ραψωδός του εαυτού του.
(Για Μένα το λέω αυτό.)

[ Τ ]  Ε  Λ  Ο  Σ