Όταν ήταν να κερδίσουμε ακόμη ένα γαλόνι
τότε στη «νήσο των μήλων»,
οι υπολοχαγοί μας ήξεραν ότι εκείνες οι κηλίδες στα δοκάρια της στέγης
ήταν κηλίδες γάγγραινας και πηγμένου αίματος
και η ευκαιρία ήταν «μεγάλη» παρά «ώριμη».

Οι στρατιώτες είχαν βυθιστεί σε σιωπή
από τότε που είχαμε παρουσιάσει την ιδέα τ’ ουρανού ή του επέκεινα του θανάτου.

Το κύριο πράγμα του μέλλοντός τους ήταν ένας πόλεμος
για τον οποίο οι κυνηγοί νεοσύλλεκτων των Γρεναδιέρων
στρατολογούσαν ήδη.

Στο περιβόλι πίσω απ’ το αγρόκτημα
γινόταν ολοένα και πιο φανερό
ότι μια μηλιά μπορεί να στεκόταν πάνω σε κάτι σαν σταθερό έρεισμα
ενώ μια άλλη απλά διακινδύνευε την αρτιμέλειά της.

Δοκίμασε να πεις σ’ έναν δραματουργό ότι ο ουρανός είναι το όριο
όταν ένας αετός ρίχνει μια χελώνα καταπάνω στο γυμνό του κρανίο.
Τώρα ο Αισχύλος θα εκπνεύσει
δίχως την ευκαιρία ν’ αναπτύξει την ικανότητά του
σε μοναδική μάχη
ή να κυριαρχήσει σε βασικούς ηρωικούς άθλους.

Όσο ανεπηρέαστη κι αν είναι συναισθηματικά,
μια χελώνα το είχε μέσα της να γίνει το ηχείο μιας λύρας
σκαρωμένης από τον φίλο μου τον Ιωσήφ, σε μια έσχατη
προσπάθεια να σταθεί υπεράνω του γκουλάγκ.

Δεδομένου ότι οι Πορτογάλοι ξαναπήραν το φρούριο στην Αλμέιδα
μετά τη Συνθήκη του Παρισιού
είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι κάθε αποτέλεσμα ολέθριο.

Στη μνήμη του Τζον Άσμπερυ

Μια παραφθορά του assorodus, όρος των Καγιούγκα που σημαίνει «ασημένιο κύμα»,
η γενέτειρά σου επιβεβαίωσε την προδιάθεσή σου να γίνεις Ποιητής των Λιμνών,
εγκλωβισμένος καθώς ήσουν στο σπίτι εκείνο στην Οδό Λίμνης,
ώσπου η ποίηση σου πρόσφερε μια φτερούγα.
Μια άσπρη φτερούγα φυσικά, προβλέποντας το λευκό άφρισμα των μαλλιών σου,
άφρη που πρόβαλλε το απύθμενο μπλε των ματιών σου.
Την έκφραση «άφρισμα μαλλιών» τη χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ο Βενιαμίν Φρανγκλίνος
σε μια ξακουστή επιστολή περί ελαίου και ταραγμένων νερών.
Αυτό ήταν το 1773, τότε που ο όρος assorodus είχε ακόμη κάποιο κύρος.

Ο Paul Muldoon γεννήθηκε το 1951 στη Βόρειο Ιρλανδία. Είναι πολυβραβευμένος ποιητής, κριτικός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων μεταξύ άλλων. Από το 1987 ζει στις ΗΠΑ, όπου είναι καθηγητής δημιουργικής γραφής στο πανεπιστήμιο Πρίνστον. Τα ποιήματα, που με την άδειά του δημοσιεύουμε εδώ, είναι από την τελευταία του συλλογή (2019) που έχει τον τίτλο Frolic and detour (Χαρές και παρακάμψεις).