———————————————
Επέτειος: 60 χρόνια Ραντανπλάν
———————————————
Η ζωολογία διδάσκει ότι η διάρκεια ζωής του σκύλου μπορεί να φθάσει, τα 10-13 έτη. Τα κόμικς, πάντως, άλλα λένε για το προσδόκιμο της ζωής του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Ραντανπλάν. Ένας σκύλος που εφέτος συμπληρώνει, αισίως, 60 χρόνια ζωής. Στις εικονογραφημένες σελίδες, εννοείται.
Η ράτσα του είναι ένα μίγμα λυκόσκυλου και λαγωνικού. Θεωρείται το πιο ηλίθιο ζώο που μπορεί να συναντήσει κανείς στην Άγρια (κατά τα άλλα) Δύση. Παρόλο που το κύριο χαρακτηριστικό του Ραντανπλάν είναι η απόλυτη βλακεία, καταφέρνει να βοηθά (άθελά του) τον Λούκι Λουκ και άλλους χαρακτήρες του ομώνυμου κόμικς.
Δημιούργημα του Βέλγου σχεδιαστή Μορίς (ντε Μπέβερε) και του Γάλλου σεναριογράφου Ρενέ Γκοσινί, ο Ραντανπλάν (επίσης γραμμένο ως Ραν Ταν Πλαν) είδε για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας στις 4 Φεβρουαρίου του 1960, στο βελγικό Περιοδικό του Σπιρού. Το ντουέτο των δημιουργών είχε ήδη συνεργαστεί σε οκτώ προγενέστερες περιπέτειες του Λούκι Λουκ, πριν εμφανιστεί ο τετράποδος γκαφατζής στην περιπέτεια με τίτλο «Στα ίχνη των Ντάλτον».
Σκύλος της φυλακής, με το αστέρι του σερίφη να κρέμεται από το περιλαίμιό του, ο Ραντανπλάν έχει ως κύρια αποστολή να επιτηρεί τους αδελφούς Ντάλτον και να βοηθά τον Λούκι Λουκ να τους εντοπίσει και να τους συλλάβει κάθε φορά που δραπετεύουν. Καταφέρνει, δε (διότι περί κατορθώματος πρόκειται), να τα κάνει μαντάρα σε ό,τι του αναθέτουν.
Το «μεγαλύτερο λάθος της Φύσης» σύμφωνα με την Ντόλι (το νοήμον και ομιλούν άλογο του Λούκι Λουκ), ο Ραντανπλάν συγκεντρώνει όλα εκείνα τα αρνητικά στοιχεία που τον κάνουν απλά αξιαγάπητο: Είναι δειλός και τρέχει να κρυφτεί στον παραμικρό κίνδυνο. Είναι πολύ κακός κυνηγός και ακόμα χειρότερος ιχνηλάτης. Ξεκινά την καταδίωξη των αδελφών Ντάλτον, αλλά ξεχνά την αποστολή του μόλις βρει ένα κόκκαλο για να το ροκανίσει. Δεν είναι λίγες οι φορές, πάντως, που βολεύεται με μία –νοστιμότατη, για τα γούστα του– πλάκα σαπουνιού.
Η σχέση του με τον Τζόε Ντάλτον κινείται στα άκρα: ο πιο κοντός και αδίστακτος αδελφός της συμμορίας μισεί θανάσιμα τον τετράποδο διώκτη του, ενώ εκείνος τον λατρεύει και τον ακολουθεί κατά πόδας, μόνο και μόνο επειδή νομίζει ότι είναι το αγαπημένο του αφεντικό. Παραδόξως για τον ελάχιστο βαθμό ευφυίας του, ο Ραντανπλάν κατανοεί τις αυστηρές εντολές της μαμάς Ντάλτον («Ξάπλωσε!», «Έξω!») και σπεύδει να υπακούσει, ενώ το βάζει στα πόδια όταν δει το γάτο της νομίζοντας ότι είναι τίγρης.
Αν ο Λούκι Λουκ «πυροβολεί πιο γρήγορα από την σκιά του», σύμφωνα με το σλόγκαν της σειράς, ο Ραντανπλάν είναι πιο χαζός από τη δική του σκιά. Το μοναδικό φωτεινό διάλειμμα στη αδιόρθωτη βλακεία του σημειώθηκε όταν παρευρέθηκε τις ψυχολογικές συνεδρίες που ακολούθησαν οι αδελφοί Ντάλτον («Η θεραπεία των Ντάλτον»), με αποτέλεσμα να υποστεί μια σύντομη «κρίση εξυπνάδας» που του επέτρεψε να βρει το κλειδί και να ελευθερώσει τον Λούκι Λουκ από τις χειροπέδες που του είχαν βάλει οι Ντάλτον.
Ο Ραντανπλάν αποτελεί παρωδία ενός πανέξυπνου γερμανικού ποιμενικού, του Ριντιντίν, που πρωταγωνίστησε σε 27 ταινίες του Χόλιγουντ την περίοδο του βουβού κινηματογράφου. Μιλώντας για τον ανεκδιήγητο ήρωα που σχεδίασε, ο Μορίς είχε πει: «Ο Ραντανπλάν είναι ο αντι-Ριντιντίν. Πρόκειται για έναν απίστευτο σκύλο που τρέχει να ειδοποιήσει την 12η ίλη ιππικού στα νότια, την ώρα που οι Σιου επιτίθενται βόρεια».
Εισπράττοντας ένα διαρκώς αυξανόμενο ενθουσιασμό από πλευράς του κοινού, ο Μορίς και ο Γκοσινί πρόσφεραν στον Ραντανπλάν περισσότερες σελίδες και μεγαλύτερη… ελευθερία δράσης. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, η ανέλιξή του ολοκληρώθηκε με την κυκλοφορία του πρώτου –μιας καινούριας σειράς– κόμικς, με νέους σεναριογράφους και σχεδιαστές και με τον ίδιο ως αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή («Η μασκότ», 1987). Ακολούθησαν 16, μέχρι στιγμής, τεύχη με τις περιπέτειές του, αποδεικνύοντας ότι ένας ηλίθιος μπορεί να κάνει σπουδαία καριέρα. Στα κόμικς, τουλάχιστον.
(Η σειρά κυκλοφορεί στα ελληνικά από την «Μαμουθκομιξ»)