Η γάτα μου

Ίσως να γεννηθήκαμε μαζί
στον ίδιο τον αστερισμό του αινίγματος,
όταν κοιτάς ακίνητη
λες κι έχεις δώσει ραντεβού
σε ένα δεύτερο παρόν
σ’ αόρατο σημείο…
Κι είναι η νωχέλεια σου
και τα πατήματα στο αβέβαιο
που ακυρώνουν τη βιασύνη στη ζωή
και τόσες βεβαιότητες…

Τις νύχτες, όταν χάνεσαι
γυρνάς γεμάτη μυστικά
κι ανείπωτα μυστήρια
που βγαίνουν απ’ το βλέμμα σου
σαν τη βαθιά σοφία
μιας μικροσκοπικής θεάς
που ζει μέσα στη χάρη…

Είσαι η Μπαστέτ, η Γαλινθιάς
η Μουέζα, η Λι Σου,
είσαι η Λεμονίτσα μου, το Γουργουράκι
η Φιφή, η Τζένη..
Είσαι από πάντα…η Γάτα μου!!!

Οι λέξεις που αγαπώ

Πολλές φορές τα πρωινά,
αφού τα χρώματα στολίσουνε το σώμα μου και πάλι
κοιτώ τριγύρω
μήπως κι ακούσω να 'ρχονται
οι λέξεις που αγαπώ
οι λέξεις που με ντύνουνε, με τρέφουν, με χαϊδεύουνε
και κάνουνε το γυναικείο αίμα μου
να ρέει πιο γοργά…
Είναι αυτές, που χρόνια πριν
η ίδια η ζωή, τις έκανε να μοιάζουν περιττές
κι έτσι, τις εξορίσαμε
γλιτώνοντας τον κίνδυνο
να δείξουμε ευάλωτοι
γυμνοί μπροστά στους άλλους
κρατώντας σαν ασπίδα μας
αμήχανη σιωπή…