Αν δεν ήμουν ξύπνιος θα το είχα χάσει,
ένας άνεμος σηκώθηκε στροβιλίζοντας ώσπου η στέγη
κροτάλισε απ’ τα γοργά φύλλα που αφήσαν το πλατάνι

και μ’ έκανε να σηκωθώ, μ’ όλο το σώμα μου να κροταλίζει,
ζωντανό και ενεργό σαν ηλεκτροφόρος φράχτης:
Αν δεν ήμουν ξύπνιος θα το είχα χάσει,

ήρθε κι έφυγε τόσο απρόσμενα
και σχεδόν μου φάνηκε επικίνδυνα,
επιστρέφοντας σαν κάποιο ζώο στο σπίτι,

ένα ξέσπασμα μαντατοφόρο που εκεί και τότε
έσβησε ως συνήθως. Μα ποτέ ξανά
μετέπειτα. Και όχι τώρα.

_{Seamus Heany (1939-2013), μείζων Ιρλανδός ποιητής. Βραβείο Νομπέλ 1995. Από τη συλλογή Human Chain (Faber & Faber 2010)}