——————
Μετάφραση: Αντιγόνη Βλαβιανού, Νεφέλη Μωσαΐδη

Φύγετε απ’ το παράθυρό μου
και μην ξανάρθετε πριν κλείσει ο πλανήτης οριστικά
όταν θα ‘χουν γίνει ξερή πέτρα τα δικά μου οστά
και συγκρατημένοι άνεμοι οι κινήσεις μου
φύγετε δίχως τον διακαμό σας προτού σωθεί το λάδι στο λυχνάρι
με το κεφάλι στα σκέλια σαν το σκυλί που δεν τ’ αγαπάει ο αφέντης του
κωφοί σαν καταρράκτες
βωβοί σαν μερμήγκια κερασφόρα που τρέφονται με χαλίκια
φύγετε δίχως να συναντηθείτε
σφάλισα τα παραθυρόφυλλα με καρφιά
έκανα τα βιβλία μου να σωπάσουν
έσκαψα το στρώμα μου σε μια φτυαριά χώμα πεταμένο στο πρόσωπο της μέρας

δεν περιμένω ούτε βοήθεια
ούτε παρηγοριά

——————

Το ποίημα αυτό της Vénus Khoury-Ghata, που υπήρξε προσωπική φίλη και συνεργάτις του Δ.Τ.Α. προέρχεται από την πρόσφατη συλλογή της Éloignez-vous de ma fenêtre / Φύγετε απ’ το παράθυρό μου (Mercure de France 2021, σ. 11) και εντάσσεται εδώ καθ’ υπόδειξίν της, αφιερωμένο στον ποιητή. [Σ.τ. Επιμ.]

Αμίλητο το πορτρέτο του στον τοίχο όπου καταφεύγει όταν κοιμάσαι
με το κεφάλι γερμένο στον ώμο σου
ξένος προς όλα εκτός από τ’ ανθάκια στη μπουτονιέρα και
το ανοιχτό ψαλίδι
σου επιστρέφει τα χέρια σου
προσθέτει σιωπή στη σιωπή του
απομακρύνεται ο καθρέφτης που δεν έχει τίποτα να πει
έξω ο άνεμος παιδεύει ένα άδειο μπουκάλι
παιδιά που δεν είναι δικά σου παιδεύουν ένα σκυλί

η σταγόνα βροχής στο τζάμι είναι δάκρυ παρηγοριάς
και κηλίδα θλίψης η σκιά του που συρρικνώνεται σε μια κουκκίδα

——————

Η Vénus Khoury-Ghata έγραψε το ποίημα αυτό ειδικά για το παρόν αφιέρωμα του Χάρτη. [Σ.τ. Επιμ.]