Εκεί πέρα

Πάντα πίστευα ότι το σώμα μου θα ήταν
αξιόπιστο μεταφορικό μέσο για όλη τη μέρα μου
και όχι, δεν θα επεκτείνω τη μεταφορά αυτή
κι αν ξέρεις τι σημαίνει αυτό
θα ξέρεις τι εννοώ.
Κάποτε ο Τζον Άσμπερι είπε
«Δεν σηκώνομαι ποτέ πριν πιάσει μεσημέρι».
Ο Πάπας Φραγκίσκος είπε
«Είμαι Αργεντινός. Ξέρετε
πώς αυτοκτονεί ένας Αργεντινός;
Σκαρφαλώνει στην κορυφή του εγώ του και πηδά».
«Αυτό είν’ όλο, Μπρούνο»,
είπε ο Φέιρφιλντ Πόρτερ στον σκύλο του.
Βοηθάει να ξέρουμε ότι ο Μπρούνο ήταν ένα γκόλντεν ριτρίβερ;
Και ότι ο Φέιρφιλντ ήταν αόρατος;
Εντελώς ξαφνικά.

Το Μεγάλο Χώρισμα

Εξαιρετικά κύματα έξαψης πλημμυρίζουν το κεφάλι μου
σαν ατμός που αναδύεται από λαγνεία
η οποία έχει γίνει διανοητική.
Και μετά πήγες στη δευτέρα γυμνασίου,
όπου το φως πλήγωσε τα αισθήματά σου
και ο φόνος είναι ανήθικος –
απλά αυτοκτόνησες,
κατά κάποιο τρόπο. Πάνε λοιπόν και κάτσε
στη ροζ περιπλανώμενη φυλακή και βούλιαξε στις σκέψεις σου,
γιατί το κορίτσι που λάμπει σαν κλείσιμο ματιού στον καθρέφτη
μασάει ακόμη την τσίχλα του και κοιτάζει τριγύρω
σαν όλα να είναι λίγο αστεία.

Φιλοσοφία

Σκεφτείτε την σαν περιγραφή γεγονότων και ενεργειών
παρά σαν παρουσίαση ιδεών και συστατικών
αν και βέβαια οι ιδέες είναι γεγονότα επίσης
και οι ιδέες είναι ό,τι φτιάχνουμε μ’ αυτές.
Εδώ τελειώνει η μελέτη μου. Τώρα θα
κατεβώ και θα πάρω τη θέση μου
ανάμεσα στους παπουτσήδες και τα παπούτσια τους –
αν κανείς μπορεί να τ’ αποκαλέσει έτσι, υπολείμματα
από δέρμα δεμένα με κορδόνια όπως
τύχει. Τα παπούτσια μου είναι πιο ωραία
γιατί ζω σε μεταγενέστερη εποχή
στην οποία λέγεται ότι τα υποδήματα είναι
εξελιγμένα. Τι συμβαίνει όμως με τον Ερμή
κι αυτά τα μικρά φτερά στα πόδια του;
Με ποια συστατικά κατασκευάστηκαν;
Και ποιανού ιδέα ήταν; Κι όταν πετούσε
ποια ήταν η φιλοσοφία
που του επέτρεπε να πετά;

Η γεωμετρία του σάντουιτς

Αν κάνεις ένα σάντουιτς
χρησιμοποιώντας δύο κομμάτια παραδοσιακού αμερικανικού ψωμιού για σάντουιτς
και το κόψεις διαγώνια
έχεις δύο ορθογώνια τρίγωνα.
Από τεχνική άποψη όμως εν’ απ’ αυτά δεν είναι τρίγωνο,
επειδή εκεί που θα ’πρεπε να είναι η ορθή γωνία του
είναι στρογγυλεμένο.
Κοίτα το σάντουιτς:
τα δύο μισά φαίνονται διαφορετικά.
Η διαφορά είναι κάτι πολύ μικρό για να το προσέξεις,
τόσο μικρό που είναι άχρηστο
στης ζωής τη μεγάλη παραζάλη.
Λυπάμαι για τη μικρότητά του.

Φούσκα

Είναι πολύ μεγάλη ευχαρίστηση
να περπατώ μαζί σου τον Νοέμβριο,
τα σώματά μας νυσταγμένα στη διαύγεια
που πέφτει σ’ όλη την πόλη,
και να νιώθω ένα φιλί να φτάνει
από ύψος ένα και πενηνταεφτάμισι
και νέες σκιές πάνω στο πουκάμισό μου
που ανεβοκατεβαίνουν καθώς ζω
και αναπνέω μαζί σου.

Νυσταλέος

Είναι δύσκολο να περιγραφεί
πόσο είμαι ένα πέσιμο στον ύπνο,
ενώ σύννεφα υψώνονται γύρω μου ροζ και μπλε
κι εγώ μια τελεία.

Περίμενε

Ένα δευτερόλεπτο. Εννοώ
ένα λεπτό. Μετά μια μέρα
ή δυο. Περισσότερο,
κάποια χρόνια. Ένα
δέντρο μεγαλώνει
στον παράδεισο
και παιδιά λένε διάφορα.
Τι ξέρουν,
αυτοί οι αξιολάτρευτοι μικροί μπουμπούνες;

_{Τα ποιήματα δημοσιεύονται εδώ με την άδεια του ποιητή και των εκδόσεων Coffee House Press. (Copyright © 2022 by Ron Padgett.)}