Να μάθω πώς χτίζονται πύργοι
χωρίς να πέφτουν
Κι εγώ έμαθα να βλέπω πύργους να πέφτουν
Να κομματιάζω χάρτες εκεί που δεν υπάρχει
ακόμη τοπίο, να βλέπω την έκτασή του, να θυμάμαι
ότι τίποτε δεν έχει όρια
Ούτε χάρτης ούτε τοπίο
Ούτε σκέψη ούτε λέξη
Ούτε λόγος ούτε το στόμα

Η λεύκα είναι η υποβολέας του ανέμου
Χαμηλόφωνες ατάκες
μεταδίδουν ένα άλλο βουητό

Ο χρόνος είναι ένα ανοιχτό αποδυτήριο
για ιδέες
Σ’ ένα πιο σκοτεινό μέρος του
ράβονται παλιά σύμβολα
Για το Catwalk του κακού

Σημάδι εμπιστοσύνης;
Η φωλιά του πουλιού
πάνω ακριβώς στις πέτρες της παραλίας
Το κοράκι προαγγέλλει
ότι σε ορισμένα μέρη επικρατεί ειρήνη
Η μέρα οδεύει προς τη γαλήνια της ώρα

Το μπλε λαμπύρισμα
Στο μάτι του αλόγου
Στο μάτι του γατιού
Στο μάτι του παιδιού
Αυτό το μπλε λαμπύρισμα

Βλέποντάς τα από πάνω τα φυλλώματα των δέντρων
σχηματίζουν ένα φωτεινό φιδωτό μονοπάτι
μέσα από το μπλε σκοτάδι του πευκοδάσους

Υπομονή
Πες το στην πεταλούδα
στη μορφή της που περιμένει μέσα στην προνύμφη
Υπομονή
Πες το στον πρόσφυγα
που περιμένει μέσα στον καταυλισμό

Οι κυρτωμένοι καρποί στα χέρια των κατσιασμένων πεύκων
Καμιά γη δεν μπορεί να κρατηθεί
Μακροπρόθεσμα

Λαξεύω ένα μαχαίρι μ’ ένα κομμάτι ξύλο
Χειροτεχνία για τους μάγους