Κάθε πρωί, όπως παλιά,
όπως παλιά καί τώρα
την ίδια πάντα ώρα
έρχονται πάντες οι γνωστοί
και μη εξαιρεταίοι,
οι συνοδοί τους άγνωστοι
και ξένοι επιβάτες
στο πλοίο μετ' αποσκευών
γραμμή για Πάτρα, Ζάκυνθο,
Ληξούρι, Αργοστόλι
στην πλεύση για την Πόλη.

Πιάνουν και στρέφουν
το τιμόνι
ένας μετά τον άλλο
όπως παλιά και τώρα
κοιτάζουν την πυξίδα
κι ορίζουν την πορεία
με τον δικό τους χάρτη
με κάποια δυσκολία
ώσπου να νιώσουν το σκαρί
ν' αφουγκραστούν το κύμα.

Πλέει το σκάφος στ' ανοιχτά
όπως παλιά και τώρα
και πιάνει στ' Αργοστόλι
–ας είναι όποια ώρα–
πολλές χαρές ακούγονται
πως φτάσαμε στην Πόλη.

Κάθε πρωί, όπως παλιά
όπως παλιά και τώρα
την ίδια πάντα ώρα
άλλο ταξίδι στο χαρτί,
σε άλλον τόπο φτάνω.