Αστρολάβος

Τα ποιήματα είναι αστερισμοί σε χάρτη ναυσιπλοϊας

δείχνουν τον δρόμο τις νύχτες
και τα πρωινά φέγγουν αχνά
σ' όσους λίγο το βλέμμα σηκώνουν

είναι οι οδηγοί μας
οι φανοστάτες του ουράνιου θόλου
οι σημαδούρες της μαύρης θάλασσας που μας σκεπάζει

περνάνε οι μέρες
ανοίγουμε και κλείνουμε τον χάρτη
κι όποιος δεν έχει μάθει ακόμη να διαβάζει

    τα σημάδια των καιρών
                 τους οιωνούς
                 το πέρασμα των άστρων

του μένει η ποίηση κρυφή
αγέρωχη
έξω απ' αυτόν
τον παραδέρνει και τον τσακίζει
ναυαγό στην πεζότητα τον βρίσκει

χωρίς να ξέρει ότι ξεβράστηκε σε ξέρα.

Κατάσταση

«Το ανοσοποιητικό του είναι ανίσχυρο»
μου είπε ο γιατρός.
«Γι' αυτό συνέχεια αρρωσταίνει.
Ο οργανισμός του είναι αδύναμος.
Πρέπει να ακολουθήσει αγωγή,
να δυναμώσει».

Ανέλαβα την αγωγή εγώ προσωπικά.
Δεν θα τον άφηνα ευάλωτο μέσα στον κόσμο.
Κατέβασα ό, τι βιβλίο είχα στο σπίτι
περιοδεύσαμε σε βιβλιοθήκες
τού διάβασα Dickinson, Καβάφη, Dylan Thomas
του έστειλα Cummings, και λίγο Rilke, λίγο Ελύτη
του διάβασα και δυο δικά μου για πιο προσωπική τριβή.

«Το ανοσοποιητικό του είναι ανίσχυρο»
μου ξαναείπε ο γιατρός.
Το αρνήθηκα.
Τόσα τού διάβασα, τόσα μας κίνησαν, τόσα απαγγείλαμε.
Δεν μπορεί να έχει ανοσία στα ποιήματα.
Κι όμως, το ανοσο/ποιητικό του είναι ασθενές.
Από τον κόσμο δεν κατάφερα να τον γλιτώσω.