Το Δίπτυχο

                1.

Πάντοτε –εκτός απʼ όταν ήσουν παιδί– λες
«Δεν πάω πουθενά χωρίς χάρτη»
και όμως
ο Μάρλιν κατάφερε
να σώσει τον Νέμο.

                  2.

Σνιφάρεις. Στο κεντρικότερο σημείο
του κέντρου της πόλης ψάχνεις –χαμένος–
την έξοδο κινδύνου,
χωρίς να κοιτάς πως εκεί κεντρικά
εινʼ ακόμη ανοιχτό
ένα θερινό σινεμά.

Το Pixel

– Τι αγαπάς παράξενε άνθρωπε;
– Αγαπάω τα σύννεφα*
– Τι αγαπάς νορμάλ άνθρωπε;
– Αγαπάω τα χρήματα.

(Στο μεταξύ
ένα σύννεφο που μοιάζει με Pikachu
ρίχνει έναν κεραυνό
και
μαντέψτε ποιόν χτυπάει.)

_{^*Baudelaire , Η μελαγχολία του Παρισιού: «-[...] Τι αγαπάς αλλόκοτε ξένε;»/ «-Αγαπώ τα σύννεφα [..].}