Τα προκαταρκτικά

Μέσα σε ένα μπαρ, ένας άγνωστος νεαρός αγγίζει το μπράτσο μιας άγνωστης κοπέλας κι εκείνη ανατριχιάζει αισθησιασμένη.

Και τώρα, δράση 90′′

Την ίδια στιγμή, δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα ανατολικότερα υπάρχει ένα δάσος. Πρόκειται για ένα δάσος που μυρίζει μπαρούτι, αίμα και θάνατο. Έτσι μυρίζουν όλα τα δάση μέσα στα οποία γίνεται μια μάχη. Α, να κι ένας στρατιώτης ανάμεσα στις οξιές. Μόλις έχει φάει μια σφαίρα στην κοιλιά κι έχει αρχίσει να υποδύεται τον ρόλο του. Δηλαδή βογκάει, πιάνει την κοιλιά του, τρεκλίζει, γουρλώνει τα μάτια, επικαλείται γνωστές και άγνωστες θεότητες ή επινοεί μερικές επιτόπου, άρα συμπεριφέρεται σαν ένας τραυματισμένος άνθρωπος που ξέρει ότι είναι τραυματισμένος και αρκετά μελλοθάνατος.

Την ίδια στιγμή, ένα χιλιόμετρο πιο πέρα, μια άλλη σφαίρα του εχθρού πετυχαίνει κατάστηθα μιαν ελαφίνα. Μα, γιατί σοκαριστήκατε;   Νομίζατε ότι όταν γίνεται μια μάχη σ’ ένα δάσος οι ελαφίνες, τα μυρμήγκια και οι τρούφες πηγαίνουν και χώνονται στα καταφύγια; Μωρέ τα τρώει το βόλι τα άμοιρα. Έτσι και η ελαφίνα μας. Την έφαγε τη σφαίρα της κι αυτή, όπως κι ο στρατιώτης πριν. Μα η ελαφίνα δεν πιάνει την κοιλιά της, δεν τρεκλίζει, δεν γουρλώνει τα μάτια, κι ούτε επινοεί θεότητες, επειδή ναι μεν είναι μια τραυματισμένη ελαφίνα, όμως δεν το ξέρει αυτό, η συνείδησή της δεν την έχει ενημερώσει σχετικά. Το γνωρίζουμε όλοι μας ότι είναι λαβωμένη, εκτός από την ίδια. Οπότε συνεχίζει το περπάτημά της, σκύβει βόσκει και κάνα χορταράκι, ώσπου φραπ σωριάζεται χάμω και ξεψυχά ακαριαία, μια κι έξω.

Τέλος χρόνου.

Αμέσως μετά

Ας επιστρέψουμε τώρα στην άγνωστη κοπέλα μέσα στο μπαρ. Θυμάστε τι είπαμε πριν; Είπαμε πως μόλις το άγνωστο νεαρό αγόρι την άγγιξε, εκείνη ανατρίχιασε. Όχι αμέσως, όμως. Αλλά, μισό δευτερόλεπτο μετά. Μετά το άγγιγμά του. Σε αντίθεση με τον στρατιώτη μέσα στη μάχη και ακριβώς όπως και η ελαφίνα που τη βρήκε το βόλι, έτσι και στην κοπέλα, η συνείδησή της δεν την ενημέρωσε αμέσως για αυτό που έπαθε, δηλαδή για το άγγιγμα που έπαθε. Ξέρετε πόσο διαρκεί αυτή η καθυστέρηση για τη σχετική ενημέρωση; Μισό δευτερόλεπτο. Το μπράτσο της εννόησε αμέσως το άγγιγμα που υποδέχτηκε, αλλά η συνείδησή της καθυστέρησε να το πληροφορηθεί. Κι αυτό γιατί η αισθητηριακή εγρήγορση προηγείται της συνειδησιακής. Για να γίνει συνειδητό ένα αισθητηριακό ερέθισμα, η συνείδηση απαιτεί μισό δευτερόλεπτο συνεχούς δραστηριότητας στον εγκεφαλικό φλοιό. Η συνειδητή εμπειρία λαμβάνει χώρο μισό δευτερόλεπτο μετά από την έναρξη του ερεθίσματος. Ο ντόκτορ Λίμπετ την εντόπισε αυτήν την καθυστέρηση, οπότε κι αυτό το φαινόμενο ονομάζεται “νόμος του Λίμπετ”. Αν σκύψετε και κοιτάξετε την κοπέλα, όσο διαρκεί αυτό το μισό δευτερόλεπτο θα προλάβετε να δείτε μέσα στα μάτια της τον πεθαμένο της εαυτό, στην τελευταία του εμφάνιση. Εκείνον τον παλιό εαυτό που πεθαίνει μέσα σε έναν γήινο όταν πάθει ένα παθιάρικο άγγιγμα για πρώτη φορά. Μόλις περάσει αυτό το μισό δευτερόλεπτο, θα μπορέσετε να δείτε και τον καινούργιο εαυτό που αναδύεται μετά. Μετά από αυτό το άγγιγμα.

Οπότε, Τρέξτε να αγγιχθείτε. Στην ανάγκη, χωθείτε σε ένα μπαρ και παρακαλέστε έναν άγνωστο να σας αφήσει να τον αγγίξετε. Ή σε μία άγνωστη. Αν απορήσει, εξηγήστε πως οι προθέσεις σας δεν είναι βδελυρές, μα πως εκτελείτε ένα επιστημονικό πείραμα. Το οποίο δείχνει πως όλοι μας «πάμε πίσω κατά μισό δευτερόλεπτο».