Ακουαρέλα

Χρώματα βαφτισμένα σε ροδώνα
άτακτα ριγμένα, από κάτω λευκό
πληγή στο δέρμα και κόμμι αραβικό
καλύπτει μα κακοφορμίζει ακόμα

Περνούν οι μέρες, γλιστράει το χρώμα
σαν άμπωτη αφήνει ένα στόμα στεγνό
δυο γλώσσες καμίνι, ένα βάζο μισό
Δεν μας ταιριάζει πολύχρωμο σώμα

Τα φώτα σπάζουν κι εκεί στο σκοτάδι
οι νότες κοχλάζουν σε μείζονα σολ
βουή δεν θ' ακούσεις σε τούτο το χολ

Τυφλές οι ψυχές σ' αυτό το ρημάδι
του Σιλωάμ η ακτή ξεβράζει μπογιές
απ' την ανάσα μας αχνίζουν κραυγές

ΗΣΑΠοστάσεις

Η σάλα του μεταγωγικού συρμού
Γεμίζει δέκτες άψυχων σημάτων
κι απλώνεται η σιγή των ασυρμάτων
σαν φρίκη εντόμου στην θέα του ιστού

Απόκριση "ΟΒΕΡ" ζητείται εξ ορισμού
Ομόνοια, Αττική και Ασωμάτων
λυσσομανούν αφροί ραδιοκυμάτων
σε βράχια φάρων προσανατολισμού

Όμως δεν λοξοδρόμησαν τα τρένα
κι ας είχα επιμονή παραχαράκτη
όταν πυξίδες έστηνα χιλιάδες

Μακρόσυρτο μινύρισμα τα φρένα
ορόσημο πως βρίσκομαι στον χάρτη
σμίγουν μπροστά οι ράγες, Συμπληγάδες.