ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΤΡΕΛΑ

Όταν οι δώδεκα θεοί στον Όλυμπο εζούσαν

απ’ όλους τους ημίθεους τον Έρωτ’ αγαπούσαν.

Μα ο Έρωτας ήταν παιδί κι όλους τους εγελούσε

απ’ όλους όμως πιο πολύ την Τρέλα κυνηγούσε.

Και του ’λεγε καμιά φορά μη με πειράζεις τόσο

γιατ’ είμαι εγώ πολύ τρελή και θα σε θανατώσω.

Μια μέρα την επείραξε τόσο πολύ που εκείνη

μια χούφτα χώμα άρπαξε στα μάτια του το χύνει

κι έμειν’ ο Έρωτας τυφλός και απροστατευμένος

κι εφώναζε δεξιά ζερβά του κάκου, ο καημένος.

Τότε οι Θεοί εδίκασαν την Τρέλα για να παίρνει

από το χέρι, το φτωχό τον Έρωτα να σέρνει.

Και τώρα πια όπου κι αν μπει ο Έρως κι όποιον πιάσει

μη φαντασθείτε πως ποτέ την Τρέλα θα ξεχάσει.

Γι’ αυτό λοιπόν και σήμερα όσ’ είναι ερωτευμένοι

ο Έρως πάντα τους γελά κι η Τρέλα τους τρελαίνει.