Φαντάσου ένα δωμάτιο-μαγικό κουτί.
Ένα κρεβάτι,
ένα (κόκκινο) μπαλόνι και
7 κύκνους, ζωγραφισμένους στον τοίχο.

Το κρεβάτι (που χωράει να περάσει απ' το παράθυρο) 
διασχίζει, στη σκέψη του
τα σύννεφα. Το μπαλόνι, ονειρεύεται να
γίνει αερόστατο και οι 7 κύκνοι
αναρωτιούνται πως
θα ξεκολλήσουν για την τρίτη διάσταση.

Όταν ανοίγεις το μαγικό κουτί (με το ξύλινο καπάκι του) από
περιέργεια ή κατά τύχη,
το κρεβάτι αρχίζει να αιωρείται,
το μπαλόνι φουσκώνει και φουσκώνει, ενώ οι κύκνοι
πέφτουν απ΄τον πίνακα-τοίχο και ορμάνε στο
παραθυρένιο τζάμι.

Το τζάμι σπάει (φυσικά). Το κρεβάτι γίνεται μικρό μικρό μικρό και
ξεκινάει το εναέριο ταξίδι του. Το μπαλόνι,
όσο φουσκώνει και φουσκώνει, παρασύρεται από το ρεύμα
(ανάμεσα στο παράθυρο - το κρεβάτι - τα 14 φτερά) και
αποχαιρετά το δωμάτιο.
Ενώ οι κύκνοι, ένας ένας
(και οι 7)
ξεγλιστράνε προς το πέρα μακριά από ΄δω. 

Φαντάσου τώρα ένα δωμάτιο-μαγικό κουτί.
Άδειο και σκοτεινό (αν το φως είναι κλειστό),
να περιμένει:
το κρεβάτι που πετά, το μπαλόνι-αερόστατο και
τους 7 ζωγραφιστούς κύκνους.
Περιμένει, σκοτεινιάζει, κοιτάζει απ΄το αιχμηρό άνοιγμα·
το έξω, που ανατέλλει και δύει. Μέχρι τότε, μέχρι να
επιστρέψουν θα είναι σαν

ένα οποιοδήποτε άδειο κουτί,
μεταξύ άλλων
(απλών καθημερινών σιωπηλών ντροπαλών, μαγικών).