Ποίημα που καίει τα χέρια

Ανήσυχος και νευρικός πηγαινοέρχεται
στο σαλονάκι και στον διάδρομο
κι έχει τα χέρια του δεμένα πίσω.
Τον Πάργα περιμένει
με το χειρόγραφο στην τσέπη.
«Εν τω μηνί Αθύρ»,
το προορίζει για τα Γράμματα.

«Πάρτο, καημένε, αυτό το αριστούργημα,
πάρτο γιατί μου καίει τα χέρια».

Πρώτη και μόνη ίσως φορά
που χαρακτήρισε ένα ποίημά του αριστούργημα
γράφει ο Γιάγκος Πιερίδης.

Όμως Καβάφης ήτανε αυτός,
ήξερε πως τα πιο πολλά ποιήματά του ήταν τέτοια.

_{Δράμα, Κυρ. 19 Μαρτ. 2023}

Του μηδενός περιφραγμένο περιβόλι

Τα τείχη του βασιλείου της ανθρωπιάς
δεν υπάρχουν πια.
Προς τι αγωνιζόμαστε εμείς οι λίγοι;

Του μηδενός περιφραγμένο περιβόλι
με την τρυφερή γροθιά του τριαντάφυλλου.
Εδώ γράφω τα ποιήματά μου.

Έξω κατολισθήσεις, ταξίδια, γνωριμίες,
χαρτονομίσματα με φτερά, ακρωτήρια, ακροατήρια,
σάπιες σκέψεις και ηλεκτροφόρες χειραψίες.

Η πεισματάρα ρίζα τροφοδοτεί το νόημα της ζωής.
Η όσφρηση της μνήμης περιπολεί στα πέριξ
με την μπεζ καμπαρντίνα αγοράς 1985 στην Κατερίνη.

_{Δράμα, 18-19 Ιαν. 2023}