Πρέπει να τραφεί ολομόναχος και κάνει χιλιάδες χιλιόμετρα χρόνου

μπαίνει σε πυκνά δάση μύθων και κλέβει αβγά από ιστορίες άλλων

περνάει απίστευτους βάλτους να βρει ζώα-δοκίμια

και να τα κομματιάσει

Μετά τραβάει σε καταφύγια λιμνών

εκεί που αγριόχηνες και πελαργοί-νουβέλες

ψάχνουν για σύντροφο και ύπουλα ορμάει στα μικρά τους

Μπορεί και να τον βρείτε σε ερήμους

να σκάβει να μυρίζει ποιήματα-σκορπιούς

και να τα καταπίνει αμάσητα

––φυσικά έχει αντισώματα δηλητηρίων μέσα του––

Ξετρυπώνει τις ιστορίες με επιμονή μυρμηγκοφάγου

κατεβαίνει σε άγριες θάλασσες

κι αρπάζει τόνους λέξεις-αθερίνες

ανεβαίνει ποτάμια και κλέβει σολομούς και Σολωμούς

πού και πού βγάζει από τις φωλιές τους

φίδια-λίβελλους και τα κατασπαράζει

μπορεί να μείνει μήνες νηστικός

μα σαν καμήλα κάνει υπομονή

τρώγοντας από το λίπος της καρδιάς του μέσα του

ζώο σκληρό που χιλιάδες χρόνια τώρα

προσαρμόζεται σε όλες τις αλλαγές

κλίματος και πολιτικής

συναισθημάτων κι ερημίας

σκασίλα του κι ο θάνατος

μπορεί να φάει όταν πεινάει

και ένα μέλος από το σώμα του

ή να ρουφήξει το μυαλό του

μπορεί να γίνει τρυφερός και να αγαπήσει

τα θηράματα του

Σαν ζώο δεν θα τον βρείτε

σε κάποιο λήμμα εγκυκλοπαίδειας

όλο διαφεύγει μέσα στο μέσα όλων

κοινωνικός και πλήρως απροσάρμοστος

μοιάζει με μαύρη τρύπα που καταπίνει άστρα

για αυτό σας λέω, ένας ποιητής ζώο απίστευτο είναι.