^{[ †29.8.1992, Θεσσαλονίκη, Καραμπουρνάκι ]}

Ρωτάει το γκαρσόνι, ονόματι Ηρώδης: «Τι θα πάρετε;»

«Τι ΄χετε;», λέει η κακουργότροπη Σαλώμη.

«Φεγγάρι Αιγίνης, νύχτα της Ύδρας παγωτό

Σκιάθου by night μουσικές με βότκα μήπως;

Κοκτέιλς αντηλιακών Μυκόνου; Έχω τη γνώμη,

πως ουίσκι Jack Daniels με τον πάγο –

ἰδανικό για την περίσταση ποτό».

Οργασμικὸ χλιμίντρισμα και βόγγοι της λαγνείας

ανόσια βάραθρα του στήθους, τρικυμία, πυρέσσοντες γλουτοί

καίγονται στον χορό της ορχηστρίδος και με ρίγη μαγγανείας

βακχεύεται νωχελικά, λυσσοκορμά μαινάδα.

Φλόγες τής γλείφουν το κορμί και λαγγεμένα

«Του Ιωάννη εγώ ποθώ να πάρω το κεφάλι

σε ασημένιο δίσκο». Κι ανακλίνεται.

Εκείνος, που, εκ κοιλίας μητρός, του δόθηκε ν’ αγγίξει

του Ερχομένου θεία κι ανθόβολη σιωπή

μες στο κελί του λειώνει κερί και περιμένει –

από παιδάκι όλα τα είχε δει.

Ότι θα γίνει καταρράκτης Αναστάσεως

άστρο ευαγγέλιο στον Άδη.

Ήρθε σε λίγο ο δίσκος ο πανσέληνος

με του Ιωάννη λυσιπλόκαμη την κεφαλή

στα αίματα.

Είπε ο Ηρώδης, το γκαρσόνι: «Αύριο,

θα την κρεμάσουμε στον φανοστάτη.

Ποστάρετε, ανεβάστε τις φωτογραφίες

στα δίκτυα. Σε λίγο,

έρχονται τα κανάλια, οι τηλεοράσεις.

Πρέπει να διαφημίσουμε το μπαρ “Παλάτι”».