Το βλέμμα είναι ένα κολάζ πάντα. Δεν είναι;
Μια χώρα ετερόκλητη αλλά αρκετά αρμονική τη στιγμή αυτή.
Λέει, δεν μπορείς να πεις την αλήθεια δίχως να φέρεις καταστροφή.
Σ΄ αυτούς, για αυτούς, για σένα

μια χώρα ετερόκλητη αλλά αρκετά αρμονική τη στιγμή αυτή.
Και η σιωπή ή το ψέμα δεν είναι επιλογή.
Σ΄ αυτούς, για αυτούς, για σένα
η ανεπιφύλακτη αγάπη μόνο είναι.

Και η σιωπή ή το ψέμα δεν είναι επιλογή.
Ή ίσως η περίσκεψη του δέντρου.
Η ανεπιφύλακτη αγάπη μόνο είναι
με το θρόισμα των ματιών στο φωτισμένο φύλλωμα,

ή ίσως η περίσκεψη του δέντρου
εκεί που το προσωπικό γίνεται μια σκόρπια γενική κατάσταση
με το θρόισμα των ματιών στο φωτισμένο φύλλωμα
τη στιγμή που ο χρόνος χαζεύει και ξεφεύγει από τον στόχο του

εκεί που το προσωπικό γίνεται μια σκόρπια γενική κατάσταση,
γατάκια στο παρτέρι που απομακρύνονται από τη μαμά τους
τη στιγμή που ο χρόνος χαζεύει και ξεφεύγει από τον στόχο του
και το καλοκαιρινό χώμα δείχνει κάποια από τα άλλα του αισθήματα.