ΜΙΚΡΟ ΠΑΝΤΟΥΜ

Ωραία μέρα πάλι στη Θεσσαλονίκη
ακούω κτήρια, δρόμους, δέντρα να μου λένε
η πραγματικότητα του παραπέντε ρητορεύει
δεν είμαι παράδοξη ή οξύμωρη

ακούω κτήρια, δρόμους, δέντρα να μου λένε
ενώ η χώρα της παράκαμψης επιμένει
δεν είμαι παράδοξη ή οξύμωρη
είμαι μια ευθύτητα, μια πραγματικότητα αυθεντική

ενώ η χώρα της παράκαμψης επιμένει
η παραλογοτεχνία μού παραμιλά
είμαι μια ευθύτητα, μια πραγματικότητα αυθεντική
σε μια παραοικονομία παραστωική

η παραλογοτεχνία μού παραμιλά
στην παραεκπαίδευση δίπλα ν’ αγρυπνώ
σε μια παραοικονομία παραστωική
η παραϋγεία παραγγέλνει

στην παραεκπαίδευση δίπλα ν’ αγρυπνώ
φωτίζοντας της χώρας την παραπολιτική
η παραϋγεία παραγγέλνει
παρασιτία παραχορταστική

φωτίζοντας της χώρας την παραπολιτική
σε παρακράτος που μακάριο το παραδέρνει
παρασιτία παραχορταστική
ωραίας πάλι μέρας στην πόλη.