1. ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

Όταν το φεγγάρι ασπιρίνη
διαλύθηκε
όταν τα κόκκαλα του πατέρα
στην υδρία έτριξαν,
όταν τα επτά αδέλφια είχαν φυτευτεί
σε επτά λάκκους στον λαχανόκηπο
και ξεπρόβαλαν μόνο τα κεφάλια τους,
στο πατρικό έμεινα μόνη εγώ με την μητέρα.
Έτρεχα γύρω απ’ το ίδιο δέντρο
ώσπου να λιώσουν
τα κίτρινα από βούτυρο παπούτσια μου
ενώ η μητέρα διατηρούσε παράνομη σχέση
με έναν νάνο που τον φώναζε χρόνο
γιατί χάραζε με ρυτίδες τις πατούσες της.
Την όγδοη μέρα του όγδοου μήνα
νοστάλγησα ξαφνικά το στήθος της
θέλησα να ρουφήξω γάλα και αίμα,
ν’ απομυζήσω τη γύρη της.
Ο νάνος όμως έξω απ΄την κρεβατοκάμαρα
κρατούσε μια γυάλινη σφαίρα κι ένα σφυρί στο χέρι.
Πρώτον, μου είπε σοφά, πρέπει να σπάσεις τον κύκλο.
Δεύτερον, η μητέρα έφαγε μέσα απ’ το βάζο
την παιδική σου ηλικία.
Τρίτον και σπουδαιότερο,
οι τρύπες που άνοιξαν τόσα χρόνια οι αρουραίοι στο χώμα
δεν καλύπτονται με μαρμελάδα σ’ ένα ποίημα.

2. Ο ΠΑΠΠΟΥΣ

Είχαμε κάποτε έναν παππού.
Όταν γέρασε πολύ
μας ήταν άχρηστος.
Δεν μας έκανε όμως καρδιά
να τον πετάξουμε.
Άλλωστε του χρωστούσαμε.
Αυτός μας μεγάλωσε
όταν μας εγκατέλειψαν
ο πατέρας κι η μητέρα
κι από τότε ζούσαμε μαζί του
μες στον βάλτο.
Τελικά αποφασίσαμε
να τον σκορπίσουμε στο δάσος.
Ο παππούς το αποδέχτηκε.
Το τελευταίο βράδυ,
φάτε με να χορτάσετε, μας είπε,
αυτό είναι το σώμα μου,
αυτό είναι το αίμα μου,
και ό, τι και να κάνετε
θα κυκλοφορώ πάντα στις φλέβες σας
μικρά χωμάτινα εγγόνια.

3. ΟΙΚΙΑΚΑ

Η μαμά
ήταν μανιακή με την καθαριότητα
έπλενε σε σκάφη συνέχεια τον μπαμπά
και τον κρέμαγε ανάποδα στο σκοινί με μανταλάκια
ώσπου αυτός στένεψε αφόρητα
και τον έδωσε σε άλλη
που προτιμούσε μικρότερο νούμερο στους άντρες.
Η γιαγιά
πάλι με μία ηλεκτρική σκούπα
ρούφηξε μέσα τον παππού
και έμεινε μόνον η πίπα του
στην ολοκάθαρη από τρίχες πολυθρόνα.
Εγώ
σιδέρωνα καθημερινά τον σύζυγό μου
τον δίπλωνα τακτικά μέσα στη ντουλάπα
μα μια μέρα φούσκωσε σκώρος τεράστιος
έφαγε όλα τα φορέματα και τα πουλόβερ
και αναγκάστηκα να τον σκουπίσω από το σπίτι.
Τελικά απομείναμε οι τρεις
ασταφτερές γυαλιστερές λαμποκοπάμε
Δεν
ρίχνουμε αλεύρι η μία στα μαλλιά της άλλης
δεν
βουτάμε τα πόδια στη μαρμελάδα
μόνον αμίλητες
γυαλίζουμε τα παπούτσια των αντρών
που δεν ζουν πια μαζί μας.