Για να είσαι η ευνοούμενη του δημιουργού δεν αρκεί να είσαι η βασίλισσα. Θα χρειαστεί αρχικά να έχεις κλονισμένη υγεία. Μια πάθηση, ας πούμε, των ματιών. Ανυπότακτους, για παράδειγμα, δακρυικούς αδένες που να οδηγούν σε διαρκώς δακρυσμένα μάτια. Η θολή όραση εξασφαλίζει μια προνομιούχα θέαση του κόσμου. Αφού ποτέ δεν είναι «αυτός» ο κόσμος. Ο κόσμος είναι πάντα ένας άλλος, η ομίχλη στα μάτια προσκαλεί το «ένας άλλος».
Για να είσαι η ευνοούμενη θα χρειαστεί κάθε τόσο να επιβεβαιώνεται η αλήθεια μιας εύθραυστης υγείας. Τα οστά, οι αρθρώσεις, η μήτρα, το στήθος, το στέρνο, ο λαιμός θα πρέπει κάθε στιγμή να υπόκεινται στο ενδεχόμενο του θρυμματισμού τους.
Για να είσαι η ευνοούμενη θα πρέπει η παιδική σου ηλικία να είναι σημαδεμένη από συμβάντα που είθισται να ονομάζουμε «τραύματα της παιδικής ψυχής», όπου κατά προτίμηση συναθροίζονται χωρισμοί, πρόωροι θάνατοι γονιών, ανταγωνισμοί μεταξύ αδελφών. Για να είσαι η ευνοούμενη θα πρέπει κατά τη διάρκεια της γονιμότητάς σου οι γέννες να είναι αβέβαιες και οι κυοφορίες απειλητικές για τη ζωή σου. Τα νεογνά, όσα επιβιώσουν, να έχουν μια σύντομη ζωή, που να μην υπερβαίνει ένα διάστημα έντεκα, το πολύ, ετών. Υγεία, ευζωία, μακροημέρευση, ανέμελη τεκνοποιία, απειλούν την συνθήκη ύπαρξης της ευνοούμενης. Κοινά αποδεκτές σεξουαλικές προτιμήσεις σαφώς αντενδείκνυνται. Η ευνοούμενη, για να γίνει ευνοούμενη, θα πρέπει να σαγηνεύεται, έως συντριβής από άλλες γυναίκες.
Για να γίνεις ευνοούμενη θα χρειαστεί να φτιάξεις ένα βάθος ψυχής και από εκεί να περιφρονήσεις ανυπόκριτα το δέον, τον κανόνα, τη σύμβαση. Το όριο υφαρπάζει την έμπνευση, χλομιάζει το φεγγοβόλο πρόσωπο του δημιουργού, τον βυθίζει στην αφόρητη δυσφορία της μετριότητας. Η ευνοούμενη λοιδορεί το όριο. Όμως, μπροστά στον φακό ο δημιουργός της ευνοούμενης, για να την κάνει να υπάρξει με σάρκα και οστά, ώστε να μην είναι απλώς ένα πλάσμα της ιστορίας ή της φαντασίας του, θα πρέπει, ό ίδιος, να απεκδυθεί κάθε έλξη για το ανοριοθέτητο.
Γι’ αυτό κι εκείνος, με μια σχεδόν παγερή αδιαφορία για το πάθος, δημιουργώντας υποκλίνεται στο πάθος. Με ένα διαυγές, απόλυτα ελεγχόμενο, δίχως ίχνος σκίασης βλέμμα, εστιάζεται στον φακό. Η ύπαρξη της ευνοούμενης είναι, και δεν μπορεί παρά να είναι, συναρτημένη από ένα τέτοιο βλέμμα.

ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ Φωτεινής Τσαλίκογλου ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ.