Η πόρτα σκαλώνει για τα καλά. Όταν καταφέρνεις να την ανοίξεις σε πλημμυρίζει μια βαριά μυρωδιά κλεισούρας και υγρασίας. Εδώ βρίσκονται τώρα και οι τρεις. Έχω γίνει φίλη με τον φύλακα και με αφήνει να έρχομαι τα απογεύματα μετά τη δουλειά. Κάθομαι στο πάτωμα δυο-τρεις ώρες και μετά σηκώνομαι, αποχαιρετώ τους γονείς και την αδελφή μου, κλείνω με προσοχή πίσω μου τη βαριά πόρτα του οστεοφυλακίου και επιστρέφω σπίτι, που έχει απομείνει έρημο κι αυτό.