Ο Αύγουστος, καταρρακτώδης χωρίς στάλα βροχής, φως ανέσπερο κατοικεί στις παρυφές των ομοιωμάτων του ηλιοβασιλέματος, βουνό τρικλίζον, εδώ κύριε απαγορεύονται τα κόλπα, αν δεν έχεις κάνει καλό κουμάντο τους προηγούμενους μήνες, απροπόνητος δεν γίνεται να παίζεις, εκτός κι αν έτσι, οικειοθελώς, χωρίς αμοιβή συναισθήματος, λάβεις μέρος στους αγώνες αυτοπεποίθησης του Αυγούστου. Φοβού τον ήλιο και τα άστρα, ονειρέψου μήπως και διασωθεί η φήμη του πιστολέρο που πέρασε μια εβδομάδα χωρίς το εξάσφαιρο και την Κυριακή παρουσιάσθηκε ευπρεπής με μαγιό εμπριμέ και δυο πολύχρωμα όστρακα στα μάτια. Καλά, νεκρός είναι; Αλύγιστος είναι, καλά κάνουν και τον φωνάζουν γάτα με πέταλα, δεν τον βλέπετε που παίζει με την παραλιακή ζώνη, τη σηκώνει, την τινάζει και ότι βρίσκει το εκθέτει σε κοινή θέα, αν χάσατε κάτι, κάποιον Αύγουστο προλαβαίνετε να συμμετάσχετε στον αγώνα για τον κρυφό θησαυρό κι αν ένας κόκκος άμμου αποφασίσει να σας συντροφεύσει να το θεωρήσετε μεγάλη τιμή, που, με τέτοια ακρίβεια γύρω μας, θα έχετε συντροφιά κάτι τόσο πολύτιμο από κάποιο όνειρό σας που αποκαταστάθηκε με όψη κιτρινούλα.

Πριν πετάξει, βολευτείτε με έναν φιλόδοξο κόκκου άμμου, φλύαρο και φιλικό, γνώστη των ιπτάμενων φιλιών και της δροσερής αύρας, μήνας να σου τύχει (!), σπάταλος ευδαιμονίας κι αν το μπαλκονάκι σας μίκρυνε ακόμη πιο πολύ, τοποθετήστε έναν κόκκο άμμου στο κέντρο των προσδοκιών σας σαν οδηγό της τρέχουσας επιθυμίας σας, μην φρενάρετε αδίκως, κανείς δεν περνά μετά τα μεσάνυχτα, μην σας ξεγελά ο ήχος του κινέζικου τυμπάνου, αυτοί γιορτάζουν ακόμη την πρωτοχρονιά, τόσο πολύ συμπιέστηκαν τα χρόνια σε ένα μήνα, τον Αύγουστο, ένα πούρο παρακαλώ και αφεθείτε σε αυτό το ανήλιο μπαλκονάκι σε μια μπατσάτα ηρωική, διαλέξτε την καλύτερη παρτενέρ από το καθρέφτισμα του εαυτού σας, αν είστε άνδρας, αυτό της γυναικείας σας φύσης, αν είστε γυναίκα έχετε περισσότερες επιλογές, τόσοι και τόσοι σας ονειρεύονται με ανοιχτή την πόρτα του ονείρου τους, μια μπατσάτα στο κύμα των κορυφών των κυπαρισσιών, μα, για τι υψόμετρο μιλάτε; Εμείς στη θάλασσα γεννηθήκαμε και όσο κι αν μεγαλώσαμε στα ψηλά, πάντα ερχόταν ένα κύμα θαλασσινό με το πρωινό λεωφορείο και μαζί του φωλιές πουλιών έφερνε και κοκτέιλς με ρούμι και παγωτά, πόσο μου αρέσουν αυτά με τη σοκολάτα, κάτω από τα αστέρια να γλείφεις, να γλείφεις και κανείς να μην σε αναγνωρίζει, πόσο λαίμαργος είσαι εσύ, του Αυγούστου ο προσκυνητής, γονατιστός στα όσια των ακρογιαλιών πριν αυτές αποδράσουν σε κάποια φωτογραφία γιαπωνέζων τουριστών ή ταλαντούχων ζωγράφων της σχολής καλών τεχνών.

Ένα, δυο, τρία, σημειωτόν, κάθε αυγή έχει το πρόσταγμά της, είναι η ώρα που το αεράκι μετρά των τζιτζικιών την παρουσία και των αποδημητικών γυμνάζει τα νέα πουλιά, ένα , δυο τρία, εμπρός, αν γουστάρετε να πετάξετε τώρα είναι η ευκαιρία, τώρα, που κανείς δεν υποψιάζεται ότι μπορείτε το ακατόρθωτο, εξαγνιστείτε στο απρόβλεπτο των τελευταίων ημερών του Αυγούστου, εκεί που συγκολλάται η μνήμη του παρελθόντος με την υπερυψωμένη γροθιά του αύριο, δοκιμάστε με τα κιάλια να δείτε τον εαυτό σας που ζητά βοήθεια, να μια ευκαιρία να τον παρηγορήσετε, να τον ξεναγήσετε σε μέρη που δεν γνωρίζει, τώρα, που έχει αποκαθηλωθεί το σώμα σας από τις πρώτες ύποπτες βροχές που τα αγαπημένα σας χρώματα θα ξεπλύνουν, κρατήστε λοιπόν την ανάσα σας για ένα υπέροχο γεύμα πριν πεινάσετε για τα καλά.