Ι

                        ^{[ Πρόθεσις νεκρού ]}

Το μέτωπό της
Για μια στιγμή
Γυμνό φεγγάρι ολόγιομο
Σελάγισε στον μαύρο αέρα

άσπρο τόπι
σκαμπανεβάζοντας
στο μικρό φινιστρίνι

το ‘παιζαν παιδιά
το γέλιο τους κυμάτιζε
στο άγνωστο νησί

Ρίχναν τη σαγήνη τους
Μα εκείνο έφευγε
Όλο και πιο ασημί

Σαν γιασεμί
Ή
Του λαμπρού κομήτη
Τα ρούσα τα μαλλιά
Στη μαύρη νύχτα

                    ΙΙ

                        [ Προσκομιδή ]

Πεθαίνοντας
Πορτοπαράθυρα αφήσατε
Ανοιχτά
Να μπαινοβγαίνουν παίζοντας
Μικρά παιδιά

μη και η νύχτα ξεχάσει
την αυγή
μη και το φως ξεχάσει
να ξανάρθει το πρωί

                        ΙΙΙ

                                                                                ^{Στον Γ.Κ.}

                        [ Φρέζες Ι ]

Κάτι που να συμπεριλαμβάνει
ένα πάθος ακατάγραφο
στις δέλτους του αίματος

                        [ Φρέζες ΙΙ ]

Λαχανιασμένο κόκκινο
της παρθενίας του κρίνου
τα σκοτεινά απογεύματα
παρθενοκόκκινο

Περιήχημα

Μπρίτεν : Σουίτα για βιολοντσέλο αρ. 1, op. 72 (1964): V. Bordone: Moderato quasi recitativo