Track #327 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 18: Περιπολούμε με το έσο έτοιμος του έσω στοιχήματος κατά νου.

Track #328 / Ύδατα παντού και δρόσος και υγρά και ηδύτητα και πάθος και νάματα και πηγές και αλσύλλια και αμπέλια και κούνιες και τραμπάλες και τσουλήθρες και helter skelter και πεντοζάλης και πεντόβολα και πεφταστέρια και μπερμπάντικο μπαλαμούτιασμα και χαρωπό χαμούρεμα και γλεντζέδικο γαμήσι και πρόσχαρες περιπτύξεις και Billy Fury και τρισχαριτωμένες τρίλιες βράδυ και μεσημέρι και πρωί και φτου κι απ᾽ την αρχἠ.

Track #329 / Κάθε Πέμπτη, στη Λαϊκή, Ύδρας και Κερκύρας, πλην Μεγάλης Τεσσαρακοστής, για αβγά για αβοκάντο για τυριά για άνθη για λεμόνια ευωδιαστά για σουβλάκια στο πόδι για καραμέλες ούζο και λεμόνι και φιστίκια Αιγίνης και καλαγχόη και χρυσάνθεμα και λάδι και τσίπουρο και αχλάδια και ψάρια και να μην έχει τέλος αυτό το Πανηγύρι να μην έχει πέρας τούτος ο Πανηγυρικός!

Track #330 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 19: T. Rex, “Cosmic Dancer’’.

Track #331 / Beat, Beat, Beatitude and Love and Glory!

Track #332 / I danced myself into the tomb / I danced myself into the tomb / Is it strange to dance so soon? (Oh) / I danced myself into the tomb / Is it wrong to understand / The fear that dwells inside a man? / What's it like to be a loon? / I liken it to a balloon

Track #333 / Κι έσμιγαν κι έσμιγαν κι έσμιγαν, ω πώς έσμιγαν, σ᾽ αυλές και σε μπαλκόνια, σ᾽ αλάνες και σ᾽ αλώνια, σε υπόγεια κι υπερώα, πυρπολώντας πεποιθήσεις καίγοντας μητρώα, με γέλια ομηρικά, με αερόστατη καρδιά, κάτω από ουράνια κατώφλια, άλικο πίνοντας κρασί, φιστίκια τρώγοντας και φτύνοντας αλήτικα τα τσόφλια!

Track #334 / Δώδεκα χιλιάδες σελίδες, δύο πανέμορφοι γάτοι, του Wenders ο Αμερικάνος Φίλος, ένα φιλί στο μάγουλο το 1976, αμέτρητα φιλιά τον χειμώνα του 2023 και την άνοιξη του 2024, είναι το ριζικό μας. Το είπε και ο Άλλος: «Ό,τι μας δόθηκε, καλά μας δόθηκε».

Track #335 / Και διάβαζαν και διάβαζαν και διάβαζαν, ω πώς διάβαζαν, σαν να μην υπάρχει αύριο διάβαζαν, παντού και πάντα διάβαζαν, μετά μανίας διάβαζαν Καρούζο και Καχτίτση, διάβαζαν και ξανά και πάλι του Ginsberg το Wait Till I’m Dead που είχαν στο προσκεφάλι, του Αρανίτση διάβαζαν τα αποκηρυγμένα, του Λάγιου τα σπαράγματα μα και τις κραταιές συνθέσεις· διάβαζαν του Εγέλου την απαράμιλλη Φαινομενολογία και την πυκνή της Marguerite Duras Αυτοβιογραφία· φυσικά, Bolaño διάβαζαν, και David Foster Wallace, László Krasznahorkai, Guy Debord, και Ανδρέα Εμπειρίκο· ως την αυγούλα διάβαζαν στ᾽ όμορφο μπαλκονάκι· κείμενα για τον Mekas διάβαζαν και για τον Aki Kaurismäki.

Track #336 / Και κάπνιζαν, κάπνιζαν, ω πώς κάπνιζαν, άφιλτρα απανωτά κι αρίφνητα στριφτά, κι ήταν ερωτικός ο βήχας τους, μια μελωδία τραχιά που έβγαζε στον Χάροντα τη γλώσσα· αρειμανίως κάπνιζαν, κάπνιζαν σαν φουγάρα, όπως διαβάζαν κάπνιζαν, διάβαζαν όπως έσμιγαν, έσμιγαν όπως έγραφαν, έγραφαν όπως γελούσαν· και έτσι διεστάλησαν εκείνοι οι έξι μήνες κι έγιναν δέκα χρόνια.

Track #337 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 20: I’m not singing for the future / I’m not dreaming of the past / I’m not talking of the fist time / I never think about the last [Shane MacGowan].

Track #338 / These short poems, by turns savage, wry, mordantly witty, tender, stern, deluded, sane, read like a series of fragments, bits of mosaic; they duplicate on the page the sense of a past’s being, piece by piece, recovered; they convey, devastatingly, the moment of a pattern’s emerging: the little scenes and vignettes, the suspect tools of memory, cohere heart-stoppingly and absolutely into a narrative which fuses the damaged body to the divided heart [Louise Glück]

Track #339 / Το Θραύσμα είναι το Όλον.

Track #340 / Το Όλον ενοικεί στο Θραύσμα

Track #341 / Αυτά τα σύντομα ποιήματα, εκ περιτροπής άγρια, σκωπτικά, πνευματώδη, τρυφερά, βλοσυρά, παραπλανημένα, λογικά, διαβάζονται σαν μια σειρά θραυσμάτων, σαν κομμάτια ενός μωσαϊκού· αναπαράγουν στη σελίδα την αίσθηση ενός παρελθόντος που αποκαθίσταται σταδιακά· μεταδίδουν, συνταρακτικά, τη στιγμή της εμφάνισης ενός μοτίβου: οι μικρές σκηνές και βινιέτες, τα ύποπτα εργαλεία της μνήμης, συνενώνονται συγκλονιστικά και απόλυτα σε μια αφήγηση που συγχωνεύει το διαλυμένο σώμα με τη διχασμένη καρδιά [Louise Glück / Αποδείξεις και Θεωρίες, μτφρ. Γιώργος Λαμπράκος, εκδ. Στερέωμα, σ. 97].

Track #342 / Φιλημένοι Φίλοι Φιλήθηκαν. Lonely Lovers Left. Αισθαντικοί Αισθηματίες Αισθάνονται. They lived and laughed and loved and left. Έτσι προχωρούσαν. Έτσι παραχωρούσαν. Με παρηχήσεις [repeat].

Track #343 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 21: You’re the measure of my dreams / The measure of my dreams [Shane MacGowan].