ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ

                                ^{Στην Σταυρένια Κουκουλά και Χρύσα Κουτσιούκη}

Άκου σιωπηλά
Ερασίμολπες κόρες
Δεσμεύουν ψυχές

ΑΡΙΑ ϝΕΣΠΕΡΙΝΗ

                                                ^{Στον Σ.Α.}

Πανδία κόρη
Λυροθελγές αιθάλη του Λυκάονος
Διϡὴ Πανδώρα

ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ

                                                ^{Στον Αντώνη Φωστιέρη}

Άπεφθη κόρη
Συνόμιλος αγγέλων
Φλέγων αγρεύω

Παρακλητικός
Γυρεύοντας άφεση

^{Στον Βασίλη Βαφειάδη}

ἐπάμεροι· τί δέ τις; τί δ᾽ οὔ τις; σκιᾶς ὄναρ [επωδ. ε]
ἄνθρωπος. Πίνδαρος, Πυθιονίκαις 8

Η ΠΤΩΣΗ

αργά

Τα μάτια βάρυναν
Λυθήκαν τα δεσμά
Κι ο λογισμός ανάλαφρος
Φελλόπους φτερωτός
Τον Ποιητή μέλλει να βρει
Να μεταλάβει νόημα

Τέφρα
Κόρη τυφλὴ
Σεμέλη

Μοιραίο κύημα
Της πλάνης το πελέκι
Σπάραγμα ευηθείας

Κι ο Ποιητής
Έπλασε τ᾽όνειρο

Ασπίδα
Μπούσουλας
Λαβή

Ηθμός του Άκτιστου Φωτός
Βελόνα του αντιτακτού
Αντίχειρα την δόξα
Να συλλάβει

Όμως ο άνθρωπος σκιά
Της προβολής βλαστάρι
Κι ο λογισμός του κάτοπτρο
Ορμέμφυτη εικόνα

Προέταξε νωχελικά
Ζερβό κλωνάρι του πηλού
Με ποδηγέτη λιχανό
Το πνεύμα ν᾽αφομοιωθεί
Στον κούφιον άργιλλο
Μετείκασμα να γίνει

Φευ ελελεύ το ενύπνιο
Φτερούγισε αλάργα

Αβάσταχτη βαρύτητα το Φως

Κι ο στοχασμός

Έκπτωτο είδωλο παρέμεινε
Μορφές να συλλαμβάνει
Σε παπική Καπέλα

«Ἀλλ᾽εἰ χείρας ἔχον βόες»

Και ήταν αργά

^{Στον Αλέξανδρο Σαρακενίδη}

Προέκταση
ο τηρούμενος κόσμος
ιθύκυφος πλοκή.
Κύμα που καταρρέει να γίνει
—αλήθεια—
σε πλαίσιο κρυφής μεταβλητής.