“Vaghezza, chiarezza e buona modulazione”*

Προσεκτικά τυλιγμένο στο μαλακό σκοτάδι
ταξίδευε το καπνισμένο λαμπογυάλι της φωνής της.

Μαύρη ησυχία χύθηκε απ’ τις χαραματιές της μέρας·
νύχτα που αποξέχασε η παγωνιά στην άκρη του χειμώνα·
νύχτα που γεφυρώνει τις δυο άκρες της καμαρωτά
το μικρό γεφύρι των θαυμάτων·
ο ουρανός μια μαύρη αγκαλιά.

Τα πόδια τους περπατούσαν και θυμούνταν·
η μνήμη της γης είναι από χώμα·
δεν αρχίζει δεν τελειώνει
παρά μονάχα τη δροσίζουν τα νερά.

Εκεί που ενώνεται νερό και χώμα
εκεί που το νερό πάει να γίνει χώμα
κι η πεθυμιά πολυκαιρίζει γίνεται μαύρος πόλος και το σταματά,
παραδομένο στο χρόνο που άχρονος κοιτά
το βλέμμα καλιγώνει ερωτικά
τα στήθη της κυράς
που αχνίζουνε τα ζαφειρένια σύννεφα του Τιέπολο.

Θαμπό σπιτόπουλο της αμαρτίας εκείνη η τρίγωνη άκρη
όπου ανάμεσα σε χώμα και νερά
λιγόζωα άστρα ασημώνουν φευγαλέα τα σκοτάδια
και γέροντες μοναχικοί αφουγκράζονται την ηχερή τρυγόνα της άνοιξης που πέταξε μακριά.

Προσεκτικά αρμοσμένοι αριθμοί παγωμένοι εκστατικά
σε μαρμαρένιες διαγώνιες που σπαθίζουν του άμορφου χάους το κατασκότεινο μαφόρι
και κάθε τόσο συναντιούνται σε άφευκτο συναπάντημα που καταλήγει
στον απαλό ρυθμό της χρυσαφένιας σπείρας
που κουλουριάζεται ηδονικά αφουγκράζεται τελειωτικά
το ατελείωτο θρόισμα της λιονταρένιας υδρορρόης.

Εκεί πετάει τη γέφυρα η μνήμη εκεί στης σωτηρίας τα νερά
αρχοντεύει βράδυ και ταχύ θαυματουργή η μαύρη μεσοπαντίτισσα.

* Χάρη, σαφήνεια και καλή μετατροπία: ορισμός του Baldassare Galuppi (1706-1785) για την καλή μουσική όπως καταγράφεται από τον Charles Burney (The Present State of Music in France and Italy. Λονδίνο 1771, 2/1773)

Ήχος

της Βενετίας, του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ, σήμερα
Baldassare Galuppi (1706-1785), Σονάτα αρ. 9 σε φα ελάσσονα, Illy no. 9:

Robert Browning (1812-1889), A Toccata of Galuppi’s (Μια τοκάτα του Γκαλούπι, c1847-1855). Διαβάζει ο Άλεκ Γκίνες. Το μελωδικό όμποε που ηχεί η φωνή του, σε προχωρημένη ηλικία, στην τεχνικότερη καντιλένα για το χρυσάφι της ζωής και την παγωνιά της φθοράς, των γηρατειών και του θανάτου στην τελική ρίμα – scold, gold, cold: