Σουλιώτης χωρίς πατρίδα, το νεαρό στρατηγικό σου πνεύμα που άνθησε στο ναπολεόντειο στράτευμα μιας ήδη φαλκιδευμένης δημοκρατίας, κατόρθωσε με την διπλωματική του τέχνη και τους αντιπερισπασμούς, να παραχωρηθεί το Σούλι στο γένος του... Και ύστερα οδηγός και στρατηλάτης της Επανάστασης του Έθνους στη δυτική του ραχοκοκαλιά, έδωσες μάχες ανδρείας και στις ήττες, που σου στοίχισαν τη δεύτερη απώλεια του Σουλίου και στις νίκες, όπως η περίλαμπρη στρατηγική και διπλωματία σου που έσωσαν το πρωτοπολιορκημένο Μεσολόγγι. Αρχιστράτηγος πια, ένωσες τους επαναστάτες κόντρα στους ραδιούργους σχίζοντας το δίπλωμα της αρχιστρατηγίας και οργάνωσες τη Μάχη στο Κεφαλόβρυσο να κρατήσεις μακριά τον Τούρκο από το Μεσολόγγι... Μα το βόλι ολόισια στο μάτι σου σταμάτησε τη ζωή σου αλλά όχι τη νίκη σου!... Η νεκρική πομπή σου προς το Μεσολόγγι σαν του Μεγαλέξανδρου έμοιαζε η ωσάν του Έκτορα το ξόδι, όπως σου έγραψε ο Σολωμός... Μπρος από τον άρρωστο Καραϊσκάκη πέρασες, που ευχήθηκε παρόμοιο θάνατο να έχει... Και θρήνησε το χαμό σου ―όσα τα χρόνια του Χριστού― επάνω στο κορμί σου και το πνεύμα σου ολόκληρη η Ευρώπη των Φιλελλήνων: ο Μπάιρον, ο Ιούλιος Βερν, που σε παρομοίωσε με τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα, ο Βίκτωρ Ουγκό και τόσοι άλλοι,... μέχρι και στα νεότερα χρόνια το Ηρωικό Παρίσι σου αφιέρωσε ένα σταθμό του Υπογείου του, στο όνομα σου...

Τούτα τα χρόνια όπου βασιλεύουν οι Ηλιογάβαλοι αναζητούνται οι ανδρείοι Μποτσαραίοι...