Σ' ένα ΦΟΡΤΗΓΟ γεμάτο με την πραμάτεια από ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ, να την πουλήσει τράβηξε να πάει, και στο μακρύ ταξείδι του, όπου σταματούσε τον ΜΠΑΛΟ χόρευε, μέχρι να φτάσει στην Πρωτεύουσα. Εκεί τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα κι έμεινε σ'ενα υπόγειο απελπισμένος τρώγοντας ΒΡΟΜΙΚΟ ΨΩΜΙ. Μια όμορφη αλλά πικρή μέρα, μια HAPPY DAY ( όπως της μοδός η γλώσσα την καλούσε) έμεινε το φορτηγό από λάστιχο... ψάχνοντας βρήκε στους ΑΧΑΡΝΕΙΣ στο Μενίδι σ'ενα καρβουνιαρέικο μια ΡΕΖΕΡΒΑ. Κι έτσι αφού την άλλαξε ξεκίνησε για την αγορά ευτυχισμένος... Φτάνοντας είπε να κάτσει ξαποσταίνοντας στα ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ ΕΞΩ, να πιει ένα ουζάκι με μεζέ να στυλωθεί...Ύστερα κεφάτος είδε το κουρείο και πετάχτηκε και για ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ του. Καθώς βράδιαζε κάποιοι πλανόδιοι μουσικοί στήσανε στην πλατεία τα όργανα τους κι αρχίνησαν να παίζουν, κι ο κόσμος που γυρόφερνε άρχισε κι αυτός να χορεύει και να πίνει και νά τον κι αυτόν ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΣΤΟ ΠΑΝΥΓΗΡΙ κι'ολοι γύρω γύρω χορεύοντας και μεθυσμένοι στο τέλος αναφώνησαν: ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΤΡΑΓΟΎΔΙ!!! Τρεκλίζοντας έφτασε στο ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ...Κι εκεί μέσα στο μισοσκόταδο του δωματίου Ο ΧΡΟΝΟΠΟΙΟΣ και το φάντασμά του του μίλησε και επιταχτικά του είπε:ΜΗΝ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ από όσα πέρασες, από όσα έζησες....

Εις μνήμην...