______________

Ο William Wordsworth (1770-1850) υπήρξε πρωτοπόρος του Ρομαντισμού στη βρετανική λογοτεχνία, εκδίδοντας μαζί με τον Σάμιουελ Τέιλορ Κόλριτζ (Samuel Taylor Coleridge, 1772-1834) το καταστατικό βιβλίο Λυρικές μπαλάντες (Lyrical ballads, α΄ έκδ. 1798). Οι μετρικοί πειραματισμοί και η έμφαση στη χρήση ενός πιο απλού γλωσσικού ιδιώματος στα ποιήματα που περιέχονταν στη συλλογή αποτέλεσαν χαρακτηριστικά που κατ’ ουσίαν άλλαξαν το πρόσωπο της αγγλικής ποίησης. Το σπουδαιότερο ποιητικό έργο του Ουόρντσγουορθ είναι η εκτενής αυτοβιογραφική σύνθεση Το πρελούδιο.

Να, κοίτα τη πώς στέκει στο χωράφι
εκείνη τη μοναχική Σκωτσέζα.
Θερίζει και μαζί σκοπό έχει πιάσει·
στάσου να δεις ή σιγαλά προσπέρνα.

Το στάχυ κόβει, φτιάχνει το δεμάτι
και τραγουδά στενάχωρο κομμάτι.
Αχ, άκου, στην απέραντη κοιλάδα
ξεχύνεται μεμιάς η μελωδία!

Έτσι δεν έψαλε ποτέ το αηδόνι
σε στέκι σκοτεινό φιλοξενώντας
εξαντλημένα πλήθη από διαβάτες
μες στους αμμόλοφους της Αραβίας.
Και πότε εσάς σας συνεπήρε τόσο
μέσα στην άνοιξη η λαλιά του κούκου,
τη θάλασσα σαν ξύπναγε απ’ τη λήθη,
αγγίζοντας τις εσχατιές των νήσων;

Μα πες μου, το τραγούδι της τι λέει;
Είναι παραπονιάρικο μαράζι
για μακρινές και περασμένες θλίψεις
ή για παμπάλαιες μάχες και συρράξεις;
Ή μήπως ταπεινότερο έχει θέμα,
μια υπόθεση σημερινή και οικεία;
Το πένθος, την απώλεια, τον πόνο,
παλιές πληγές που λες θ’ ανοίξουν πάλι;

Αδιάφορο· στα χείλη είχε τραγούδι
που φάνταζε πως ήταν δίχως τέλος.
Την είδα να δουλεύει τραγουδώντας
ενώ σκυμμένη κράδαινε δρεπάνι·
ήμουν ακίνητος, καθηλωμένος
κι όταν τον λόφο κίνησα ν’ ανέβω
τη μουσική βαστούσα στην ψυχή μου,
ώρες μετά, σαν πια δεν ακουγόταν.

 _______________
Ευχαριστώ την καθηγήτρια κ. Γεωργία Γκότση για τις επισημάνσεις της στην πρώτη μορφή της μετάφρασης (Κ.Χ.).