Κανένας ποιητής
Δεν γράφει με τις λέξεις του
Κρύβεται μόνο πίσω τους
Και μένει αθέατος

Όμως
Όταν τα μάτια βασανίζουν το λευκό
Θα βρούνε κάποτε το μαύρο

Τότε
«Τον ξέρω αυτόν τον ποιητή»
Θα πουν
«Κάπου τον γνώρισα
Κάπου βαθιά στο παρελθόν
Τον γνώρισα
Μα ύστερα χαθήκαμε
Ξεχάσαμε κι οι δυό τη γνωριμία»

Γι’ αυτό ποτέ
Μην κρίνεις απ’ τις λέξεις του
Τον ποιητή

Από την ξαφνική ανάμνηση
Απ’ τη παλιά, ξεθωριασμένη ανάμνηση
Και μόνο
Να τον κρίνεις