Λευκή η κοριτσίστικη ψυχή, σαν το χαρτί που περιμένει να δεχτεί την τέλεια λέξη.

Στον ύπνο της, όλα τα χρώματα γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, αναμιγνύονται και ντύνουν στην αυλή ένα έλατο με χιόνι.

Όμως στον ξύπνιο οι λέξεις κηλιδώνουν το απόλυτο.

Και το χαρτί το φτιάχνουν οι άνθρωποι από σφαγμένα δέντρα.

Αλλά διατηρεί πάντα το δικαίωμα να γράφει.

Φτερά στο χρώμα του χαλκού

σου χάρισαν οι πεταλούδες

άγνωστου πλανήτη,

να ντυθείς.

Γι’ αυτό,

αφού σε γδύσει κάποιος,

για να σε καρπωθεί

θα πρέπει να δακρύσει

κι ύστερα να καεί.