————————
A Ρ Χ Ε Ι Α   Κ Α Θ Η Μ Ε Ρ Ι Ν Ο Τ Η Τ Α Σ
————————

Όταν το αυτοκίνητο έχει πρόβλημα, καλούμε ωδική βοήθεια. Έρχονται και τραγουδούν.

Κάποια τραγούδια είναι συγκινητικά. Πλημμυρίζει ο δρόμος. Χάσατε πολλά υγρά, είναι μία ερώτηση που κάνουν. Αν σταματήσει το τραγούδι.

Καταλαβαίνουμε ότι τα αυτοκίνητα γνωρίζονται μεταξύ τους. Κορνάροντας χαιρετούν το ένα το άλλο, όταν σταματάμε απότομα και ίσως δεν ξαναειδωθούν.

Μερικά δεν θέλουν να τα αναγνωρίσουν και φορούν κουκούλα. Εμείς πάντως τα φωτίζουμε όλα. Ας μας τυφλώνουν εκείνα.

Δεν γνωρίζουμε τι είδους είναι το δικό μας. Συχνά αρνείται να κυλήσει μόνο του, αν και αυτοκίνητο. Μπορεί να φταίει και εκείνο το χειρόφρενο, που εμποδίζει την οδήγηση.

Συνεχώς διψά και το ποτίζουμε. Θα ήμασταν σε κίνηση ή ακινησία αν έτσι πίναμε εμείς;

Έχει όμως σταθερό χαρακτήρα. Δεν κάμπτεται στις στροφές. Τα φρένα δεν το σταματούν. Με γκάζι δεν προχωρά. Ούτε ταχύτητα αλλάζει.

Την ημέρα κάνουμε βόλτες μαζί του, πριν το αφήσουμε όχι εκεί που θα το βρούμε το πρωί. Τα βράδια πρέπει να πηγαίνει βόλτες μόνο του.

Αν ξαπλώσει με φωτεινά, ανοιχτά μάτια, από την εξάντληση δεν ξεκινά την άλλη ημέρα.

Κάποτε το αφήνουμε όπου βρίσκεται. Άλλοτε είμαστε σε συνεχή κίνηση. Μέσα στο αυτοκίνητο. Από θέση σε θέση.

Αν τα αυτοκίνητα αντί για οδηγούς είχαν εισπράκτορες, θα μας πλήρωναν στα διόδια;

Απελπισμένοι κάποιες φορές τραγουδάμε και εμείς. Τότε άλλοι καλούν οδική βοήθεια.

Σχετικά κείμενα

Ποιος πεθαίνει στην Ψάθα;
Γιατί δεν μου επιτρέπουν να διαβάζω όσα γράφω