Είναι μεγάλη ικανοποίηση να κατευθύνεις το νερό επιτυχώς, έλεγε ο Ντέιβιντ Λιντς. Δεν σκηνοθετούσε ταινίες μόνο. Ήταν υδραυλικός, επιπλοποιός και σκηνογράφος. Αν ζούσε μαζί μας, θα είχε διορθώσει τη διαρροή, που πλημμύρισε το βεσέ. Καταλάβαινε πόσο χώρο μπορούν να καταλάβουν τα έπιπλα. Τα περισσότερα τραπέζια είναι πολύ μεγάλα, έλεγε. Συρρικνώνουν το δωμάτιο και προκαλούν δυσάρεστες σκέψεις.
Βγάζοντας από το μυαλό του το τραπέζι, πάνω στο οποίο γράφει, επικεντρώνεται στη ροή. Ο συγγραφέας είναι ένας υδραυλικός των λέξεων. Τα γεγονότα είναι οι λέξεις, τη ροή των οποίων κατευθύνει, από όπου και αν προέρχονται. Από υδραγωγείο, από αρτεσιανή γεώτρηση ή επειδή άνοιξαν οι ουρανοί και βρέχει ρήματα, όπως συμβαίνει σε ένα αρχαίο ποίημα. Τα ρυάκια γίνονται ποτάμι, όπου μία φορά μπορείς να μπεις, πριν τα κάνεις θάλασσα.
Όχι ακόμη, απαντούσα, όταν ρωτούσαν, όσοι δεν γνώριζαν αν έχω αδέλφια, ενώ η μητέρα μου ήταν πια σε μεγάλη ηλικία και, μαζί με τη θεία μου, είχα δύο κορίτσια να φροντίσω. Έκανα μία απλή σκέψη. Θα είχαμε μάστορα για κάθε βλάβη, αν η μητέρα μου τα έφτιαχνε με υδραυλικό και η θεία μου με ηλεκτρολόγο, ενώ ίσως αποκτούσα αδελφή και εξαδέλφη.
Δεν ήμουν όμως βέβαιος. Μπορεί υδραυλικός να ταίριαζε περισσότερο στη θεία μου, που είχε πιο ρευστές απόψεις, καθώς ήταν μικρότερη σε ηλικία, αλλά μεγαλύτερη σε μέγεθος. Πιο πολύ κόρη του διαφωτισμού φαινόταν η μικροκαμωμένη μητέρα μου, που με πείσμα συνέχιζε να στρέφεται προς το φως της ζωής.

Σήμερα το πρωί ήρθε ο Βασίλης. Έτσι λέγεται ο υδραυλικός. Άλλαξε τον σωλήνα, όπου είχε ανοίξει μία μικρή τρύπα. Στράγγισε τις υγρές λέξεις. Προηγουμένως όμως μας είχαν θυμίσει ότι το νερό δεν είναι το μοναδικό στοιχείο, που υγραίνει το έδαφος, ενώ γεμίζει ρυτίδες, όταν φυσά αέρας. Υπάρχει και η φωτιά. Το φως κάνει τα μάτια να λάμπουν.
Είχε προηγηθεί το βράδυ διακοπή ρεύματος. Μετά από πολλές προσπάθειες επανήλθε, πριν εξαντληθούν οι μπαταρίες του φακού ή η φόρτιση του κινητού. Ποιος θα είναι ο τελευταίος, που θα δει φως, πριν εξαντληθεί ο ήλιος; Αν όλα σβήσουν, θα μπορεί να δουλέψει ο υδραυλικός στο σκοτάδι;
Πολλά πράγματα δεν γνώριζε το παιδί, που στην εφηβεία του δούλευε σερβιτόρος σε ένα μαγαζί στο Μεσολόγγι, όπου για καφέ είχε σταματήσει μία παρέα Αθηναίων. Θυμόταν όμως ακριβώς το περιστατικό. Πού είναι το βεσέ, τον είχε ρωτήσει η κυρία, που τον περιεργαζόταν προσεκτικά. Δεν ήξερε τι σημαίνει η λέξη, αλλά δεν ήθελε να μην απαντήσει. Εδώ δεν έχουμε, της είπε. Σίγουρα όμως θα βρείτε στο Αγρίνιο.
Δεν είναι μόνον ο χρόνος, επομένως. Και ο χώρος είναι σχετικός. Μία σχετικότητα διατρέχει τη θεωρία της φυσικής και τη σύγχρονη ζωή. Όλα είναι σχετικά, μπορεί να ισχυρίζεται ο κάθε άσχετος.

Περιμένοντας τον υδραυλικό, ήμουν σε ηλεκτρονική επικοινωνία με φίλο στο εξωτερικό, που θυμήθηκε ότι μαζί είχαμε μεταφράσει ένα παλιό ποίημα, το οποίο είχα ξεχάσει.

_{Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΥ}

Όλοι πιστεύουν ότι υπάρχει
Όμως κανείς ποτέ
δεν έχει δει υδραυλικό

Λένε πως είναι ψάρι ο μισός
Προς τα πάνω
ή προς τα κάτω όμως;

Ακόμη και αν μας πλησιάζει
δεν ακούγεται

Περιμένουμε άφωνοι
με τον σωλήνα στο στόμα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: «Τα κορίτσια»: βήματα βαλς