(Λι­βα­δειά 1961). Ερ­γά­στη­κε για 30 χρό­νια στη βιο­μη­χα­νία. Από το 1986 ασχο­λεί­ται με­θο­δι­κά με την ιστο­ρία και την έρευ­να του ελ­λη­νι­κού τρα­γου­διού, κα­τα­γρά­φο­ντας και με­λε­τώ­ντας τις ηχο­γρα­φή­σεις του από τις αρ­χές του 20ού αιώ­να μέ­χρι σή­με­ρα. Πραγ­μα­το­ποί­η­σε εκ­πο­μπές για το ρε­μπέ­τι­κο και το δη­μο­τι­κό τρα­γού­δι σε ρα­διο­φω­νι­κές εκ­πο­μπές, έγρα­ψε άρ­θρα σε εφη­με­ρί­δες και πε­ριο­δι­κά και ορ­γά­νω­σε εκ­δη­λώ­σεις για τη μου­σι­κή και τους μου­σι­κούς της Βοιω­τί­ας. Επι­με­λή­θη­κε το ηχο­γρά­φη­μα Λι­βα­δειά, με τρα­γού­δια που ανα­φέ­ρο­νται στην πό­λη της Λι­βα­δειάς. Έγρα­ψε οκτώ βι­βλία, από τα οποία το πιο πρό­σφα­το εί­ναι το Σα­ρά­ντα Πα­λι­κά­ρια από την Λι­βα­δειά (Μια νέα εκ­δο­χή) – Και ο ρό­λος των Λα­ο­γρά­φων (Λι­βα­δειά, 2022).