Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Διονύσης Σαββόπουλος 1944-2025
Τον Ιανουάριο του 2025 ο Διονύσης Σαββόπουλος κατέθεσε, σε ένα βιβλίο 334 σελίδων, την αυτοβιογραφία του. Αυτά που τον σημάδεψαν, αυτά που αγάπησε, αυτά που ήθελε να πει κι ίσως δεν τα ’πε, αυτά που κατάλαβε σε αυτή τη ζωή.
Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα…
Χάλκινα κατώφλια
ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ
Τα Χάλκινα κατώφλια
είναι μια αφηγηματική ακροβασία, ένα παράσπιτο, ένα αυθαίρετο κτίσμα στην έπαυλη του ομηρικού κόσμου. Εκεί, ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους του, παρακολουθούμε σε ιδιωτική προβολή τον πόλεμο της Τροίας και την επιστροφή του Οδυσσέα ιστορημένα αλλιώς. Οι βασιλιάδες είναι γυμνοί από το ηρωικό ιδεώδες, οι δούλοι και οι δούλες έχουν φωνή και μάτια, ερμηνεύουν και αναδομούν τον κόσμο της ισχύος και της θεϊκής καταγωγής.
Το μυθιστόρημα είναι η αρχή ενός ακόμη μύθου δίπλα στον κυρίαρχο μύθο.
Μητέρες και γιοι (νέα έκδοση)
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΛΛΙΦΑΤΙΔΗΣ
1o Διεθνές Βραβείο της καταλανικής εφημερίδας Ara
Η επιστροφή ενός γιου για λίγες µέρες στην πατρική εστία, στην Αθήνα. Η σχέση µε την ενενήντα δύο ετών µητέρα του, που περιµένει πάντα τον ξενιτεµένο της στη Σουηδία.
Η επικοινωνία µε τον νεκρό πατέρα µέσω ενός ηµερολογίου που µιλά για τις οικογενειακές ρίζες σε µια χαµένη πατρίδα, τον Πόντο, αποκαλύπτοντας την πορεία µιας οικογένειας στον 20ό αιώνα. Η αναζήτηση ταυτότητας ενός ανθρώπου που είναι παντού ξένος, ζώντας ανάµεσα σε δύο πατρίδες –εκείνη όπου γεννήθηκε και εκείνη όπου απέκτησε τη δική του οικογένεια–, σε δύο πολιτισµούς, δύο γλώσσες και δύο κουλτούρες.
Σταυραετός και κούκος
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ
Δυο χωριά δεμένα με άσβεστο μίσος.
Δυο νέοι που κλέβονται, και γυρεύουν την τύχη τους στο σκοτάδι της κατοχικής Αθήνας.
Κι έπειτα;
Ένα βιβλίο μαχαιριά.
Μια ιστορία για τους απλούς ανθρώπους, που ποτέ δεν είναι απλοί.
Μια ιστορία για την Ελλάδα – τη σκληρότητα και την ομορφιά της.
Ποδολάτρες
ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΣ
«Από πού προέρχεται η αγάπη για τις γυναικείες πατούσες; Και το κυριότερο, προς τα πού πηγαίνει; Πέλµατα, πατούσες, δάχτυλα, φτέρνες, αστράγαλοι, καµάρες, µύτες των ποδιών, γάµπες, γόνατα, µηροί· άκρα. Είναι οι άνθρωποι που τα αγαπούν στ’ αλήθεια άνθρωποι των άκρων; Ακραίοι, των οποίων το πάθος τους αυτό οδηγεί αναπόφευκτα σ’ ακρότητες;»
Ένα λοξό, λυρικό, ευρηµατικό και παιγνιώδες πεζογράφηµα για την εµµονή, τον πόθο, το φετίχ, ένας ύµνος στα γυναικεία πόδια.
Η ανακωχή
ΠΡΙΜΟ ΛΕΒΙ
Επίμετρο: Ερνέστο Φερρέρο
Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου
(Σειρά: ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΛΑΣΙΚΟΙ)
Η Ανακωχή, που αποτελεί τη συνέχεια του Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος (1947), πρωτοεκδόθηκε το 1963 και από πολλούς θεωρείται το αριστούργημα του Πρίμο Λέβι. Αυτό το βιβλίο, ημερολόγιο του ταξιδιού του προς την ελευθερία μετά τον εγκλεισμό του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς ΙΙΙ, είναι μια σπαρακτική αυτοβιογραφική κατάθεση, με στοιχεία πικρής σάτιρας παρά το τραγικό του θέμα. Πρόκειται για την εποποιία μιας ανθρωπότητας που προσπαθεί να αναγεννηθεί έχοντας φτάσει στα όρια της φρίκης και της δυστυχίας.
Μεταδραματικό θέατρο
HANS-THIES LEHMANN
Πρόλογος: Ελένη Βαροπούλου
Επίμετρο: Πλάτων Μαυρομούστακος
Μετάφραση: Μαρίνα Αγαθαγγελίδου
Η πρωτοπόρα µελέτη του Γερµανού θεατρολόγου Χανς-Τις Λέµαν (1944-2022) πρωτοκυκλοφόρησε το 1999 στη Γερµανία, έχει µεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και έχει γίνει σηµείο αναφοράς στον διεθνή διάλογο για το σύγχρονο θέατρο. Το βιβλίο εστιάζει στις νέες µορφές θεάτρου που αναπτύχθηκαν από το τέλος της δεκαετίας του ’60 ως το τέλος της δεκαετίας του ’90 και προσφέρει κλειδιά για την ανάλυση και την κατανόησή τους εξετάζοντας τις σχέσεις τους µε το παλαιότερο θέατρο, µε τα κινήµατα της ιστορικής πρωτοπορίας και µε άλλες µορφές τέχνης, καθώς και τη λειτουργία τους µέσα στο σύγχρονο πολιτισµικό και κοινωνικό περιβάλλον που διαµορφώνεται από τις νέες τεχνολογίες και τα µίντια.
