Ο ποι­η­τής και με­τα­φρα­στής Τά­σος Δε­νέ­γρης γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να τo 1934. Απο­φοί­τη­σε από το Αμε­ρι­κα­νι­κό Κο­λέ­γιο Αθη­νών και το Γαλ­λι­κό Ιν­στι­τού­το. Σπού­δα­σε Κι­νη­μα­το­γρά­φο και Κοι­νω­νιο­λο­γία στο τμή­μα Κοι­νω­νι­κών Σπου­δών του Πα­νε­πι­στη­μί­ου της Ρώ­μης (1954-1957). Διέ­κο­ψε τις σπου­δές στο τρί­το έτος, για οι­κο­νο­μι­κούς λό­γους, και επέ­στρε­ψε να υπη­ρε­τή­σει στον Ελ­λη­νι­κό Στρα­τό ξη­ράς (1957-1959).
Πρω­το­δη­μο­σί­ευ­σε στο πε­ριο­δι­κό Στρο­φή (1952, το ποί­η­μα «Άλω­ση»). Το 1966 δη­μο­σιεύ­τη­καν στο London Magazine τρία ποι­ή­μα­τά του σε με­τά­φρα­ση Νί­κου Στά­γκου και Νά­νου Βα­λα­ω­ρί­τη. Το 1968 δύο πε­ζά στο πε­ριο­δι­κό Πά­λι (του οποί­ου ήταν και μέ­λος της συ­ντα­κτι­κής ομά­δας). Τρία ποι­ή­μα­τά του συ­μπε­ριέ­λα­βε το 1971 ο Δη­μή­τρης Χα­τζής σε μια αν­θο­λο­γία νε­ο­ελ­λη­νι­κής λο­γο­τε­χνί­ας που εξέ­δω­σε στη Βου­δα­πέ­στη, σε με­τά­φρα­ση του ιδί­ου και Kėpes Gėsa. (Τα ποι­ή­μα­τα αυ­τά εί­ναι από τη συλ­λο­γή Θά­να­τος στην Πλα­τεία Κά­νιγ­γος).

Το 1961 συ­νερ­γά­στη­κε με τον Roger Corman ως location manager στην επι­κή ται­νία Atlas  που γυ­ρί­στη­κε στην Αθή­να. Το 1964 σκη­νο­θέ­τη­σε την ται­νία μι­κρού μή­κους Το Μο­να­στη­ρά­κι. Το 1967 ερ­γά­στη­κε για μι­κρό διά­στη­μα ως βοη­θός και με­τα­φρα­στής του Ου­ρου­γουα­νού προ­πο­νη­τή του Πα­να­θη­ναϊ­κού Χόχ­μπεργκ.

Ερ­γά­στη­κε στα υπουρ­γεία Τύ­που κι Εξω­τε­ρι­κών από το 1962 μέ­χρι το 1975, οπό­τε και πα­ραι­τή­θη­κε για να με­τα­βεί στις ΗΠΑ, προ­σκε­κλη­μέ­νος στο International Writing Program του Πα­νε­πι­στη­μί­ου της Άιο­βα, όπου πα­ρέ­μει­νε ένα τε­τρά­μη­νο.
Συμ­με­τεί­χε στη συλ­λο­γι­κή έκ­δο­ση Έξι ποι­η­τές που κυ­κλο­φό­ρη­σε το 1971 με πρό­λο­γο του Κί­μω­να Φράιερ. Το πρώ­το του βι­βλίο (Θά­να­τος στην Πλα­τεία Κά­νιγ­γος) εκ­δό­θη­κε το 1975 όταν ήταν 41 ετών. Υπήρ­ξε ιδρυ­τι­κό μέ­λος της Εται­ρεί­ας Συγ­γρα­φέ­ων της οποί­ας δια­τέ­λε­σε για τρεις θη­τεί­ες μέ­λος του Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου (1986-1992)· ήταν επί­σης μέ­λος της Εται­ρεί­ας Ελ­λή­νων Ισπα­νι­στών.

Το 1983 διά­βα­σε ποι­ή­μα­τά του στο Φε­στι­βάλ Ποί­η­σης του Καί­μπριτζ και προ­σκλή­θη­κε από την Ένω­ση Σέρ­βων Συγ­γρα­φέ­ων στο Βε­λι­γρά­δι. Το 1985 συμ­με­τεί­χε στο Φε­στι­βάλ Ποί­η­σης στο Νέο Δελ­χί και στο Μπο­πάλ της Ιν­δί­ας (φε­στι­βάλ που έγι­νε με αφορ­μή τη διαρ­ροή αε­ρί­ου σε ερ­γο­στά­σιο της Union Carbide που στοί­χι­σε τη ζωή σε 11.000 άτο­μα).

Συ­νερ­γά­στη­κε με τα πε­ριο­δι­κά Τραμ, Το δέ­ντρο, Κλί­να­μεν κ.ά. Από το 1984 έως το 1987 συμ­με­τεί­χε στη σύ­ντα­ξη του πε­ριο­δι­κού Χάρ­της, όπου δη­μο­σί­ευ­σε πολ­λές με­τα­φρά­σεις (Μπόρ­χες, Καλ­βί­νο, Σά­μπα­το και πολ­λούς σύγ­χρο­νους ποι­η­τές).    

Το 1989 πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην ται­νία του Σταύ­ρου Τσιώ­λη Σχε­τι­κά με τον Βα­σί­λη.

Το 1990 συμ­με­τεί­χε σε συ­νά­ντη­ση Ελ­λή­νων και Σου­η­δών Συγ­γρα­φέ­ων ενώ,  τον ίδιο χρό­νο, προ­σκλή­θη­κε να δια­βά­σει ποι­ή­μα­τά του στο πα­νε­πι­στή­μιο του Στρα­σβούρ­γου· το 1991 διά­βα­σε στο πα­νε­πι­στή­μιο του Tύ­μπιν­γκεν (Γερ­μα­νία), το 1992 και το 1996 στο Φε­στι­βάλ της Μούρ­θια (Ισπα­νία), το 1998 προ­σκλή­θη­κε στο Φε­στι­βάλ Prometeo στο Με­ντε­γίν (Κο­λομ­βία) και δύο μή­νες αρ­γό­τε­ρα στο Διε­θνές Φε­στι­βάλ Ποί­η­σης της Λί­μα (Πε­ρού). Το 2003-2004 δί­δα­ξε με­τά­φρα­ση στο Δια­πα­νε­πι­στη­μια­κό-Δια­τμη­μα­τι­κό Πρό­γραμ­μα Με­τα­πτυ­χια­κών Σπου­δών  «Με­τά­φρα­ση-Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γία» του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών.

Στα όρια του θρύ­λου κυ­κλο­φο­ρού­σε η φή­μη ότι έγρα­φε ένα work in progress, το τε­ρά­στιο μυ­θι­στό­ρη­μα «Ο Ρα­σκόν­λι­κοφ στην Κυ­ψέ­λη».

Ο Τά­σος Δε­νέ­γρης πέ­θα­νε το Σάβ­βα­το 7 Φε­βρουα­ρί­ου 2009.

Ερ­γο­γρα­φία

Ποί­η­ση

Θά­να­τος στην Πλα­τεία Κά­νιγ­γος (ποι­ή­μα­τα 1952-1969), (αυ­το­έκ­δο­ση) Αθή­να 1975
Το αί­μα του λύ­κου, με πέ­ντε σχέ­δια του Αλέ­ξη Ακρι­θά­κη, Εγνα­τία/τραμ, Θεσ­σα­λο­νί­κη 1978
Θειά­φι και απο­θέ­ω­ση, Άκ­μων 1982
Ακα­ριαία: Ποι­ή­μα­τα, Ύψι­λον/βι­βλία 1985 (συ­γκε­ντρω­τι­κή έκ­δο­ση)
Η κα­τά­στα­ση των πραγ­μά­των, Κα­στα­νιώ­της 1989
Το πνεύ­μα της άμυ­νας, εκδ. Πα­τά­κη 1999
Μι­λά­ει ο αγριό­χοι­ρος, Ύψι­λον/βι­βλία 2008 (7η συλ­λο­γή και συ­γκε­ντρω­τι­κή έκ­δο­ση)

Πε­ζο­γρα­φία

Συμ­με­το­χή σε συλ­λο­γι­κές εκ­δό­σεις

Για τον Νί­κο Κα­ρού­ζο (24 κεί­με­να συ­μπο­σί­ου, Αθή­να 21-23 Οκτ. 1993) Ίκα­ρος 1996.
Santė, ει­κο­νο­γρα­φη­μέ­νη έκ­δο­ση, Ύψι­λον/βι­βλία 1988
Μι­κρή ζω­ο­λο­γία, ει­κο­νο­γρα­φη­μέ­νη έκ­δο­ση, Πα­τά­κης 1998

Με­τα­φρά­σεις έρ­γων του

Ποι­ή­μα­τά του έχουν με­τα­φρα­στεί στα αγ­γλι­κά, γαλ­λι­κά, γερ­μα­νι­κά, ισπα­νι­κά, κο­ρε­α­τι­κά, ουγ­γρι­κά, πορ­το­γα­λι­κά.
Αυ­το­τε­λώς έχουν εκ­δο­θεί αν­θο­λο­γή­σεις ποι­η­μά­των του:
• A Outra Versão, 64 σσ., μτ­φρ. Fiama Hasse Pays Brandão, Nuno Júdice, Quetzal Editores, Λι­σα­βώ­να (Πορ­το­γα­λία) 1994 (ISBN: 972-564-196-5), ISBN-13: 978-972-564-196-5.
• Flora Brutal, 112 σσ. μτ­φρ. Pedro Mateo, εκδ. Maremoto, Mά­λα­γα (Ισπα­νία) 2000 δί­γλωσ­ση έκ­δο­ση, (ISBN: 84-7785-401-7), ISBN-13: 978-84-7785-401-2.
• Selected Poems, μτ­φρ. Philip Ramp, 80 σσ., εκδ. Shoestring Press, Nό­τινγ­χαμ (Αγ­γλία) 2000 (ISBN: 1 899549 43 9).
• The Wild Boar Speaks, μτ­φρ. Philip Ramp, 272 σσ., εκδ. Shoestring Press, Nό­τινγ­χαμ (Αγ­γλία) 2017 (ISBN: 978-1-910323-44-1).

Με­τα­φρά­σεις του

Αυ­το­τε­λείς εκ­δό­σεις

Χού­λιο Κορ­τά­σαρ, Οκτά­ε­δρο, Ύψι­λον/βι­βλία 1983
Χόρ­χε Λουίς Μπόρ­χες, Εβα­ρί­στο Κα­ριέ­γκο, Ύψι­λον/βι­βλία 1984
Χόρ­χε Λουίς Μπόρ­χες, Ο δη­μιουρ­γός, μτ­φρ. και ση­μειώ­σεις με τον Δη­μή­τρη Κα­λο­κύ­ρη, Ύψι­λον/βι­βλία 1985
Χόρ­χε Λουίς Μπόρ­χες & Αντόλ­φο Μπιόι Κα­σά­ρες, Αφη­γή­σεις του Μπού­στος Ντο­μέκ, Ύψι­λον/βι­βλία 1989
Χού­λιο Κορ­τά­σαρ, Τα μυ­στι­κά όπλα, Από­πει­ρα 1990
Pedro Garcia Montalvo, Μια ιστο­ρία από τη Μα­δρί­τη, Κα­στα­νιώ­της 1992
Claude Esteban, Αϋ­πνία, ημε­ρο­λό­γιο (συλ­λο­γι­κή με­τά­φρα­ση), Ερα­τώ 1992
Robert Louis Stevenson, Η λέ­σχη της αυ­το­κτο­νί­ας, Άγρα 1992
Michael Longley, Ποι­ή­μα­τα, συλ­λο­γι­κή με­τά­φρα­ση, Ερα­τώ 1992
Οκτά­βιο Πας, Η πέ­τρα του ήλιου και άλ­λα ποι­ή­μα­τα, Ίκα­ρος 1993
Ού­γο Γκου­τέ­ρες Βέ­γα, Άσμα­τα του Δε­σπο­τά­του του Μω­ρέ­ως, δί­γλωσ­ση έκ­δο­ση Ιν­στι­τού­του Ισπα­νι­κών Σπου­δών «Μι­γέλ ντε Θερ­βά­ντες», Αθή­να 1993
John Dos Passos, USA 1919, (το δεύ­τε­ρο μέ­ρος της τρι­λο­γί­ας), Οδυσ­σέ­ας 1999. (Το 2007, o ίδιος εκ­δό­της κυ­κλο­φό­ρη­σε σ᾽έ­ναν τό­μο ολό­κλη­ρη την τρι­λο­γία USA όπου πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται και το «1919» σε μτ­φρ. Τ.Δ.)
Με τον τρό­πο του Κα­βά­φη (αν­θο­λό­γη­ση «κα­βα­φο­γε­νών» ποι­η­μά­των δια­φό­ρων ξέ­νων ποι­η­τών. Επι­μέ­λεια Νά­σος Βα­γε­νάς. Ο Τ.Δ. συμ­με­τέ­χει ως με­τα­φρα­στής), Κέ­ντρο Ελ­λη­νι­κής Γλώσ­σας, Θεσ­σα­λο­νί­κη 1999
Francisco Brines, Ποι­ή­μα­τα της πα­λιάς ζω­ής, Γα­βρι­η­λί­δης 2000
Isaac Bashevis Singer, Ο σκλά­βος, Κα­στα­νιώ­της 2003
Ιγνά­θιο Αλ­δε­κόα, Η καρ­διά και άλ­λοι πι­κροί καρ­ποί, αν­θο­λό­γη­ση-επι­μέ­λεια Τ.Δ., Ύψι­λον/βι­βλια 2005

Σε πε­ριο­δι­κά και αν­θο­λο­γί­ες

Έχει με­τα­φρά­σει, με­τα­ξύ άλ­λων, ποι­ή­μα­τα Άγ­γλων (John Ash), Αμε­ρι­κα­νών (T.S. Eliot, Mark Strand, John Ashbery, George Oppen, Charles Simic και Bob Dylan), Βέλ­γων (Francois Jacqmin, William Cliff), Ισπα­νών (José MarÍa Alvarez, Jaime Gil de Biedma, Francisco Brines, Pere Gimferer, Abelardo Linares, Julio Martines Mesanza, Carlos Marzal, Manuel Padorno, Leopoldo Maria Panero, Eloy Sanchez Rosillo, Aurora Saura, Javier Salvago,  Jaime Siles, Rafael Adolfo Téliez, Luis Antonio de Villena), Ιτα­λών (Italo Calvino, Attilio Bertolucci –ο πα­τέ­ρας του σκη­νο­θέ­τη), Σέρ­βων (από τα αγ­γλι­κά: Ivan V. Lalic) κ.ά.

  

Όλα θα παν κα­λά

Αρ­κεί να πά­νε.

(10 Ιου­νί­ου 1971)

_______________________________________________________________

Συ­ντο­νι­σμός αφιε­ρώ­μα­τος: Δη­μή­τρης Κα­λο­κύ­ρης

_______________________________________________________________