Οι μπα­τα­ρί­ες με το πέ­ρα­σμα του χρό­νου γί­νο­νται πιο «σο­φές» από αυ­τόν που τις έφτια­ξε, μπο­ρεί να αντι­λαμ­βά­νο­νται γε­γο­νό­τα ή ακό­μη-ακό­μη μπο­ρεί να επε­ξερ­γά­ζο­νται δε­δο­μέ­να κι έτσι, πολ­λές φο­ρές, να αρ­νού­νται πει­σμα­τι­κά να φορ­τι­στούν και να συμ­με­τέ­χουν στην επι­κοι­νω­νία μπα­τα­ρια­κού τύ­που. Πι­θα­νόν εντός των μπα­τα­ριών να κα­τοι­κεί κά­ποιος εξω­γή­ι­νος ακτι­βι­στής ―κα­λής πά­στας εξω­γή­ι­νος― που την πά­τη­σε πο­λύ πιο πριν από εμάς και ανέ­λα­βε δρά­ση για να δια­φυ­λά­ξει την εσω­τε­ρι­κή μας ισορ­ρο­πία, όση μας έχει απο­μεί­νει από το συ­νε­χές πά­ρε δώ­σε.
Η υπό­θε­ση αυ­τή, που στην αρ­χή δια­τυ­πώ­θη­κε σαν νε­ρό­βρα­στο αστείο από τον Τέ­λε­σμαν, έναν Άγ­γλο ηλε­κτρο­λό­γο, στά­θη­κε αφορ­μή για πε­ραι­τέ­ρω έρευ­να. Δια­πι­στώ­θη­κε λοι­πόν, ότι εντός των μπα­τα­ριών του υπο­λο­γι­στή και του κι­νη­τού, δεν κα­τοι­κεί κά­ποιος εξω­γή­ι­νος, αλ­λά συμ­βαί­νει κά­τι χει­ρό­τε­ρο: Οι υπο­δο­χείς των μπα­τα­ριών έχουν την δυ­να­τό­τη­τα να με­τα­φέ­ρουν σε χρό­νο απει­ρο­ε­λά­χι­στο στη νέα μπα­τα­ρία την εμπει­ρία τους από την οδυ­νη­ρή πο­ρεία εκ­φόρ­τω­σης και την ποιό­τη­τα των δρά­σε­ών μας που οδη­γούν σ΄ αυ­τή. Η απί­στευ­τη αυ­τή ανα­κά­λυ­ψη έφε­ρε στην επι­φά­νεια με τη σει­ρά της την εξής δια­πί­στω­ση: Οι πα­ντε­λώς ανώ­φε­λες, άνευ πε­ριε­χο­μέ­νου, δρά­σεις που εκ­φορ­τί­ζουν τις μπα­τα­ρί­ες μας φθά­νουν στο ογδό­ντα τοις εκα­τό, δε­κα­ο­κτώ τοις εκα­τό αφο­ρούν σε τυ­πι­κές επα­φές χω­ρίς κα­νέ­να εν­δια­φέ­ρον με το οι­κο­γε­νεια­κό πε­ρι­βάλ­λον και μό­νο το δυο τοις εκα­τό φαί­νε­ται να εί­ναι δρά­σεις ανα­γκαί­ες και κά­πως ση­μα­ντι­κές.
Σύμ­φω­να με αυ­τά τα δε­δο­μέ­να η εκ­φόρ­τι­ση προ­κα­λεί­ται κυ­ρί­ως ανώ­φε­λα, με απο­τέ­λε­σμα τα άψυ­χα, οι μπα­τα­ρί­ες εν προ­κει­μέ­νω, να αρ­νού­νται να σπα­τα­λούν το δυ­να­μι­κό τους. Το γε­γο­νός αυ­τό εγεί­ρει έναν ση­μα­ντι­κό κίν­δυ­νο: Αν και άλ­λα άψυ­χα, ρού­χα, γυα­λιά, πα­πού­τσια, το­στιέ­ρες και διά­φο­ρα γκά­τζετ αρ­χί­σουν στα­δια­κά να αρ­νού­νται να συμ­με­τέ­χουν στη δια­δι­κα­σία της εκ­φορ­τί­σε­ως από την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά μας θα βρε­θού­με στην άκρως δυ­σά­ρε­στη θέ­ση να εφεύ­ρου­με επει­γό­ντως νέα, απο­νή­ρευ­τα αντι­κεί­με­να, πριν προ­λά­βουν και αυ­τά να υπο­πτευ­θούν ότι η θυ­σία τους δεν θα έχει κα­νέ­να ου­σια­στι­κό απο­τέ­λε­σμα.

Γιάν­νης Πά­σχος