Ακατάλληλα

Ένα αρ­κε­τά με­γά­λο πο­σο­στό της από­λαυ­σης που έπαιρ­νε από αυ­τήν την αγα­πη­μέ­νη του συ­νή­θεια εί­χε να κά­νει με πράγ­μα­τα που δεν αφο­ρού­σαν την πρώ­τη ύλη της. Ο χώ­ρος, οι κα­ρέ­κλες, το κυ­λι­κείο με τις σο­κο­λά­τες, τα τσι­πς και τις μπί­ρες, η πα­ρέα εί­τε με τον εαυ­τό σου εί­τε με κά­ποιον άλ­λον άν­θρω­πο, η αί­σθη­ση μο­να­δι­κής και πα­ράλ­λη­λα κοι­νής αφο­σί­ω­σης και εν­δια­φέ­ρο­ντος, η με­γά­λη οθό­νη, ολό­κλη­ρη η συ­γκε­κρι­μέ­νη ιδιό­μορ­φη ατμό­σφαι­ρα και το πε­ρι­βάλ­λον που ήταν εκεί εγκα­τε­στη­μέ­να, άκο­πα και αφτια­σί­δω­τα, ερ­χό­ντου­σαν να πλαι­σιώ­σουν ιδα­νι­κά μια κα­λο­φτιαγ­μέ­νη δη­μιουρ­γία.
Κά­που εκεί βρι­σκό­ταν. Ανά­με­σα στις δύο με­γά­λες πλα­τεί­ες του αθη­ναϊ­κού κέ­ντρου, κο­ντύ­τε­ρα στην πιο όμορ­φη. Πα­λιό, αλ­λά κα­λο­δια­τη­ρη­μέ­νο, σι­νε­μά. Τε­λευ­ταία προ­βο­λή. Λι­γο­στός κό­σμος. Μέ­τριο το έρ­γο. Άνευ­ρο, χω­ρίς ρυθ­μό, αλ­λά με συ­μπα­θη­τι­κές ερ­μη­νεί­ες. Σχε­δόν βα­ρε­τό. Θα πρέ­πει να ήταν κά­που στη μέ­ση, όπου να ’ναι η κουρ­τί­να θα ανα­λάμ­βα­νε δρά­ση και τα φώ­τα της αί­θου­σας θα άνα­βαν σι­γά σι­γά. Στο διά­λειμ­μα τα πράγ­μα­τα πα­ρέ­μει­ναν ήσυ­χα, χω­ρίς κα­νέ­να απρό­ο­πτο. Ού­τε ο ίδιος απο­χω­ρί­στη­κε τη θέ­ση του, προς τα πί­σω και αρ­κε­τά μα­κριά από την οθό­νη. Το δεύ­τε­ρο μέ­ρος κι αυ­τό σχε­δόν αδιά­φο­ρο.
Τώ­ρα ήταν μάλ­λον ανό­ρε­χτος. Θυ­μή­θη­κε πως η ται­νία ήταν χα­ρα­κτη­ρι­σμέ­νη ακα­τάλ­λη­λη για ανη­λί­κους εξαι­τί­ας δύο τριών σκη­νών. Η πρω­τα­γω­νί­στρια γυ­μνή στο κρε­βά­τι. Μό­νη, στο δι­κό της. Υπερ­βο­λι­κό. Κά­που εί­χε δια­βά­σει πως γί­νε­ται η κα­τά­τα­ξη των ται­νιών και η σή­μαν­σή τους ως κα­τάλ­λη­λων ή ακα­τάλ­λη­λων για τις διά­φο­ρες ηλι­κια­κές κα­τη­γο­ρί­ες. Δεν εί­χε κα­τα­λά­βει. Ας εί­ναι.
Θα έπρε­πε να ση­κω­θεί, να χαι­ρε­τή­σει νοη­τά όλες και όλους, να απο­χω­ρή­σει, αφή­νο­ντας αυ­τό το πε­ρι­βάλ­λον να ηρε­μή­σει και να χα­λα­ρώ­σει μέ­χρι την επό­με­νη συ­νά­ντη­ση. Θα περ­πα­τού­σε μέ­χρι το σπί­τι. Δεν ήταν μι­κρή η από­στα­ση, αλ­λά χρό­νο εί­χε, πο­λύ, νύ­στα κα­θό­λου. Ακα­τάλ­λη­λη ται­νία χω­ρίς ου­σια­στι­κό λό­γο εδώ, ακα­τάλ­λη­λος ύπνος χω­ρίς ξε­κού­ρα­ση της προ­κο­πής τον πε­ρί­με­νε στο κρε­βά­τι του.