Εσύ τέκνο του Νότου, σπουδαστή της ένδοξης Νάπολης, που πατώντας στον Κοπέρνικο, είδες πιο μπροστά και από τον Γαλιλαίο, πιο μπροστά και από τους Μοντέρνους...
Χαίρε ΤΖΙΟΡΝΤΑΝΟ ΜΠΡΟΥNO που κατόρθωσες να ταυτιστούν μαζί σου μετά από τέσσερις αιώνες οι σημερινοί αστροφυσικοί αφού προανήγγειλες το Άπειρο του Σύμπαντος Κόσμου, τον αποτελούμενο από απειράριθμα συστήματα αστέρων, ήλιων και γαλαξιών μιας αέναης επαναλαμβανόμενης, γεννεσιουργού, Ελκτικής Κίνησης, και που δεν ανέχθηκε και δεν δέχτηκε το Ιερατείο της εποχής σου...
Χαίρε ΤΖΙΟΡΝΤΑΝΟ ΜΠΡΟΥNO, που αυτό το Ιερατείο σε καταδιωξε σε όλη την Ευρώπη όπου δίδαξες και με προδοσία σε οδήγησε εκεί όπου το μόνο ελεύθερο είναι το Πνεύμα: Στα μπουντρούμια της Ιεράς Εξέτασης της Ρώμης....Δεν λύγισες στα βασανιστήρια και στην απομόνωση και όταν βρήκαν οι διώκτες σου την πολιτική ευκαιρία σε παρέδωσαν στην πυρά ως θέαμα στον όχλο της μποργκάτας....
Χαίρε ΤΖΙΟΡΝΤΑΝΟ ΜΠΡΟΥNO, όπου στην πλατεία των Ανθέων, μέσα από τις στάχτες σου φύτρωσε το λουλούδι της Ελεύθερης Σκέψης, της Αέναης Έρευνας....στο Campo de' Fiori το Άγαλμά σου στέκει κοιτώντας περιφρονητικά το κτήριο της Cancelleria, της Ιεράς Εξέτασης της Ρώμης, όπου από το παράθυρο του γραφείου του, ο καρδινάλιος Ρομπέρτο Μπελαρμίνο, ο δολοφόνος σου, προβληματιζόταν μπροστά στο θέαμα της Φλόγας σου, που ελευθέρωνε το Πνεύμα και τις Ιδέες σου καίγοντας την σάρκα σου και ταυτόχρονα την δόλια την ψυχή του...
