Ada

Στα δε­κα­τρία της απο­φά­σι­σε να κα­τα­σκευά­σει
ένα ατμο­κί­νη­το ιπτά­με­νο άλο­γο.
Λί­γα χρό­νια αρ­γό­τε­ρα πα­ρου­σί­α­σε στον κα­θη­γη­τή της, Charles Babbage
(επι­φα­νή μα­θη­μα­τι­κό της επο­χής),
μια βελ­τιω­μέ­νη εκ­δο­χή τής «Ανα­λυ­τι­κής μη­χα­νής» του,
προ­βλέ­πο­ντας ότι μέ­σω ενός αλ­γό­ριθ­μου που εί­χε επι­νο­ή­σει,
μια πα­ρό­μοια μη­χα­νή
θα μπο­ρεί στο εγ­γύς μέλ­λον
όχι μό­νο να επι­λύ­ει μα­θη­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα,
αλ­λά και να συν­θέ­τει πο­λύ­πλο­κη μου­σι­κή.

Εί­χε πά­θος με τα τυ­χε­ρά παι­χνί­δια
και λό­γω των ικα­νο­τή­των της,
ήταν ο φό­βος και ο τρό­μος των bookies του Λον­δί­νου.
Κά­πο­τε μά­λι­στα έκλε­ψε διά­φο­ρα οι­κο­γε­νεια­κά κει­μή­λια
για να τα παί­ξει στα χαρ­τιά.

Πέ­θα­νε στα τριά­ντα έξι της,
όπως κι ο πα­τέ­ρας της.
Δεν τον γνώ­ρι­σε πο­τέ.
Η μη­τέ­ρα της (για ευ­νό­η­τους λό­γους)
εί­χε απα­γο­ρεύ­σει κά­θε ανα­φο­ρά στο πρό­σω­πό του.
Το μο­να­δι­κό πορ­τραί­το
που υπήρ­χε στο σπί­τι
ήταν σκε­πα­σμέ­νο μ’ ένα κομ­μά­τι μαύ­ρο βε­λού­δο.

Έτσι που ο χρό­νος
κα­τα­βρο­χθί­ζει με μα­νία τα ποι­ή­μα­τά του

(ο Πεσ­σόα εί­χε δί­κιο ως προς τις εκτε­νείς συν­θέ­σεις)
μπο­ρεί σύ­ντο­μα να μην ανα­φε­ρό­μα­στε
σ’ εκεί­νη
ως «η προι­κι­σμέ­νη κό­ρη του Byron»,
αλ­λά στον Byron ως «πα­τέ­ρα της διά­ση­μης Ada King, κο­ντέ­σας του Lovelace».

ΣτΕ: Η κό­ρη του Λόρ­δου Βύ­ρω­να Αυ­γού­στα Άντα Κίνγκ, κό­μισ­σα του Λά­βλεϊς (1815-1852), ερ­γά­στη­κε για την Ανα­λυ­τι­κή Μη­χα­νή του Τσαρλς Μπά­μπατζ. Η συ­νει­σφο­ρά της αυ­τή θε­ω­ρεί­ται σή­με­ρα ως το πρώ­το πρό­γραμ­μα για υπο­λο­γι­στή. To όνο­μά της δό­θη­κε τι­μη­τι­κά στη γλώσ­σα υπο­λο­γι­στών Ada, που δη­μιουρ­γή­θη­κε απο το υπουρ­γείο Αμύ­νης των ΗΠΑ το 1980.