Δρ. αρχιτέκτων του ΕΜΠ και ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1980 ασχολείται συστηµατικά µε την ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονική του όψιμου 19ου και του 20ού αιώνα. Έχει συγγράψει και επιµεληθεί δεκατρείς επιστηµονικές μονογραφίες με αντικείμενα τα δημόσια κτίρια και το έργο διακεκριμένων αρχιτεκτόνων. Tιμήθηκε με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την πραγματεία Η αρχιτεκτονική του νεοελληνικού θεάτρου 1720-1940 (1994) και με έπαινο της ∆ιεθνούς Ακαδηµίας Αρχιτεκτονικής για το βιβλίο Δοκίμια για τη νέα ελληνική αρχιτεκτονική – Essays on Neohellenic Architecture (2001). Η τελευταία μονογραφία της για τον Βορειοηπειρώτη αρχιτέκτονα-ακαδημαϊκό Βασίλειο Κουρεμένο (1875-1957) εκδόθηκε από την Ακαδημία Αθηνών (2017).
