Ξηλώνουν τις αναμνήσεις μας πάνω από αυτή την πόλη, ραφή τη ραφή
Στην κορυφή το μονόκυκλο, ισορροπεί, κάνει πετάλι, σταματάει, τεντώνει τα χέρια, ξαναρχίζει, κάτι εκσφενδονίζει
Δεν ήταν της Φύσης το φαινόμενο που τον θάμπωσε, παρά η διστακτική επαναφορά μιας ευκαιρίας απαλλαγής από την εξουσία του
Δύο ποιήματα
Παραλίγο να μετρήσει και τις πετσέτες: μία δύο τρεις. Αλλά κρατήθηκε. Κάνει ζέστη
Επειδή τα ποιήματα / γίνονται βραδυφλεγή / καθώς ετοιμάζουν / ήρεμα / τις εκρήξεις
(Ποιήματα που υπαγορεύτηκαν από φάσματα αθωότητας)
«Ευχαριστώ», λέει και χαμογελάει για πρώτη φορά. Το πιο σπαραξικάρδια θλιμμένο χαμόγελο που έχω δει
Κατά τα λοιπά... διαβιούμε υπό την σκιά του
Υπάρχουν άνθρωποι, που αποφεύγουν τη δοκιμασία της αγκαλιάς, χωρίς καθόλου να περνούν την βάσανο της έγκαιρης αποσύνδεσης
ενώ τα δάχτυλά σου δορυφόροι / πολιορκούσαν κορμιά / και χάιδευαν κεφάλια / από τον παγωμένο βορρά / ως τη νήσο Ράπα Νούι
Mα μένει πάντα ανάσα υπόκωφου ρυθμού / Σα ραψωδία βροχερής κι αέρινης ημέρας
η νύχτα δεν θα μας έπνιγε στο φως
Το εκκωφαντικό φρενάρισμα έκανε τους κατοίκους στα κοντινά σπίτια να ορμήσουν στις εξώπορτες
Μήπως οι χρωματιστές λάμπες που τρεμόπαιζαν δίπλα στις οθόνες με τα διαγράμματα;
Ένας Ισπανός πεζογράφος της γενιάς του «κοινωνικού ρεαλισμού» σε μετάφραση ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
'Ενας σημαντικός Αμερικανός ποιητής σε μετάφραση ΜΑΝΟΛΗ ΠΟΛΕΝΤΑ
Επιλογή σε μετάφραση ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΒΟΥΤΣΙΝΑ
Ένας διάλογος μεταξύ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ και του ΙΒ ΜΠΟΝΦΟΥΑ
Η ιδέα του να είναι κάποιος μέρος ενός έργου τέχνης, κλεισμένος «σφαλιστά» στο χώρο και στο χρόνο, γίνεται κάπως πιο σαφής
Εγώ ήμουν η μεγάλη / του πάθους τρικυμιά
Για τη νουβέλα του ΑΝΔΡΕΑ ΜΗΤΣΟΥ «Δυο παράξενα πλάσματα»
Για το ομότιτλο βιβλίο του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Σημειώσεις ανάγνωσης στο «Απομονωτήριο Λοιμυπόπτων Ζώων» του ΝΙΚΗΤΑ ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ
Για το ομότιτλο βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ
Για το βιβλίο της ΕΛΕΝΑΣ ΧΟΥΖΟΥΡΗ «Ψυχή ντυμένη αέρα. Ανθούλα Σταθοπούλου-Βαφοπούλου»
Για το βιβλίο της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΜΥΛΩΝΑ «Backpack – Ιστορίες χίμαιρες»
Για το βιβλίο της Annemarie Schwarzenbach, «Η Ευτυχισμένη Κοιλάδα» (μτφρ. Γιάννης Κοιλής)
Για την ποιητική συλλογή της ΕΛΕΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ «Στην έκτη ώρα της κοιλιάς μου»
Για το «Μαύρο Χαϊκού» της ΓΙΑΝΝΑΣ ΜΠΟΥΚΟΒΑ
Σκηνές φευγαλέες κι άλλο τόσο κεντημένες με προσοχή στο εποπτικό μου πεδίο.
Για τη Χιλιανή συγγραφέα γράφουν και μεταφράζουν ο ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΝΤΕΡΤΣΑΣ και η ΔΗΜΗΤΡΑ Ι. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Επιστολή του ΤΖ.Ρ.Ρ. ΤΟΛΚΙΝ προς τους γιούς του
Το αφιέρωμα στους Γερμανούς ποιητές και συγγραφείς ολοκληρώνεται με τον Νίτσε και τον Τόμας Μαν (και μουσική Μάλερ)
Πρόσθετα στοιχεία για την υπόθεση ότι ο Αθ. Ψαλίδας είναι ο πιθανός ..... ― Δ΄μέρος
Τάδε έφη… Καζαντζάκης
Η ποίηση περιέχει ό,τι τη διαφθείρει κι εκείνη περιέχεται σ’ αυτό διαφθείροντάς το
Ένα δυσεύρετο κείμενο για τον Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗ σε μτφρ. Έ.Μαρμαρά κι ένα σχόλιο της Μ. Καραμπίνη-Ιατρού
Από κάθε γενιά στην οικογένειά μου μια γυναίκα γεννιέται με ένα σημάδι: ένα πούπουλο στη ράχη του ώμου
Ένας «αστυνομικός» θεατρικός μονόλογος σε απόδοση ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΤΖΑΚΟΥ
Τα καναρίνια δεν ξέρουν από κινδύνους πτήσης / στουκάρουν στον τοίχο / και σπάνε τον αυχένα σαν χορευτική πιρουέτα