Νεοελληνιστής, υποψήφιος Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας στο ΕKΠA. Ερευνητικά έχει ασχοληθεί με τις (ανα)παραστάσεις βίας ως μηχανισμούς υποκειμενοποίησης στη νεότερη ελληνική ποίηση. Η υπό εκπόνηση διδακτορική του διατριβή μελετά την οντολογία του νομαδικού υποκειμένου, όπως αυτή συγκροτείται (ανα)παραστατικά με διαλεκτικές σχέσεις και πραγματώνεται στη (μετα)νεωτερική ελληνική λογοτεχνία (τέλη 1960 – αρχές 2000) στον άξονα της οριακότητας και κατωφλικότητας. Τα ευρύτερα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν τη νεότερη ελληνική λογοτεχνία, τη Θεωρία της Λογοτεχνίας (Σπουδές Υποκειμενικότητας), τη Συγκριτική Φιλολογία, τις διαμεσικές / διακαλλιτεχνικές σπουδές (με έμφαση στην έννοια του χώρου) καθώς και τη νεότερη Ηπειρωτική Φιλοσοφία (γαλλική φιλοσοφία της διαφοράς).
